Voor de ontsluiting zijn meestal sterke weeën nodig. Ze duren langer (1-1,5 minuut) dan voorweeën. Ook komen ze regelmatig: om de 3 tot 5 minuten. Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied.
Ontsluitingsfase: de ontsluitingsfase wordt gekenmerkt door ontsluitingsweeën, waarbij de baarmeodermond steeds verder open gaat. Dit wordt ontsluiting genoemd, en kan al als pijnlijk worden ervaren. De ontsluitingsweeën in de beginfase zijn nog onregelmatig, maar wel al stukken sterker dan voorweeën of harde buiken.
Je dokter of verloskundige zal regelmatig controleren hoeveel centimeter je al verstreken bent door middel van een vaginaal onderzoek. Je kan dit zelf niet controleren, en je hoeft je er ook geen zorgen over te maken. Je dokter houdt dit zonder twijfel goed in de gaten.
Bedenk dat de pijn je helpt dichter bij het einde te komen, hoe meer pijn, hoe beter de weeën, hoe sneller je volledige ontsluiting bereikt. Als je je verzet tegen de pijn belemmer je, onbewust, de bevalling, waardoor het vaak trager gaat, de weeën niet goed doorzetten en de bevalling een gebed zonder eind wordt.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting.
Vóór 3 cm ontsluiting kan de ontsluiting dagen of weken duren. Dit is niet bijzonder verontrustend. Het is heel goed mogelijk dat de baarmoederhals bij 35 weken amenorroe iets tot 1 vinger opengaat en dan besluit helemaal niet meer te bewegen tot 37 weken amenorroe.
Soms kun je het zelf ook voelen.. Je voelt dan bijna het hoofdje tussen je benen. Wees niet ongerust, indalen is juist goed. Zo weet je zeker dat je baby met het hoofdje eerst wordt geboren.
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.
Ga je poliklinisch bevallen dan gaan we bij 5-6 centimeter ontsluiting richting het ziekenhuis. De eerste vijf centimeter zijn voor de meeste vrouwen goed te doen. Er is dan nog een redelijke pauze tussen de weeën.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
De weeën worden dan krachtiger en doen meer pijn. Tot slot krijg je persweeën, die vooral vlak voor de geboorte pijn kunnen doen. Als je baby geboren is, houden de weeën op. Je voelt nog een paar krampen om de placenta los te maken.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Een ruggenprik kan gegeven worden vanaf 2 of 3 centimeter ontsluiting en werkt door tot aan de persfase.
Pas wanneer je 10 centimeter ontsluiting hebt is de baarmoedermond volledig open en klaar voor de geboorte van je baby.
Het begint met weeën
Het voelt als een soort kramp in je onderbuik. Het komt langzaam op en zwakt weer af. De weeën volgen elkaar steeds vaker en regelmatiger op. Bij begin weeën kan het af en toe een beetje “borrelen”, voelen als een harde buik of een kleine kramp.
Herkennen echte weeën
Je kunt ze herkennen doordat ze steeds sneller achter elkaar komen en steeds langer gaan duren. In de beginnende fase van de bevalling zullen ze pauzes van 10 minuten hebben en zo'n 30 seconden duren, maar dit zal snel toenemen.
De baarmoederhals wordt week, er ontstaat soms al wat ontsluiting waardoor je je slijmprop kunt verliezen,die in de baarmoederhals zit. Ben je zwanger van je tweede of derde kindje, dan kan dit gerommel zomaar voor 3 cm ontsluiting zorgen.
Al dagen tot weken voor je bevalling kun je beginnen met “rommelen”. Hiermee bedoelen wij dat je regelmatig harde buiken hebt die soms ook echt wel een beetje pijn kunnen doen. Met deze harde buiken is je lichaam zich aan het voorbereiden op de bevalling.
Hoe diep de baby ook is ingedaald, de penis kan het hoofdje niet beschadigen. Jullie baby is goed beschermd door de baarmoedermond, vliezen en vruchtwater. Hoe jullie seksleven ook verloopt tijdens de zwangerschap, blijf er open over.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Naarmate je 2 cm ontsluiting hebt, zullen de weeën steeds regelmatiger worden en zo'n 45 seconden duren. Bij 3 cm worden de weeën steeds krachtiger, pijnlijker en gaan langer duren. Bij een eerste bevalling kan de latente fase in het totaal wat langer duren.
Tijdens de latente fase is het belangrijk zoveel mogelijk te ontspannen en afleiding te zoeken. Lukt het je nog om tussen de weeën door een beetje te slapen, doe dat vooral. Hoe meer je ontspant, hoe meer oxytocine je aanmaakt.
De eerste weeën zijn meestal onregelmatig, kort van duur, en nog niet zo sterk. Wanneer je deze weeën hebt, wil het nog niet zeggen dat de bevalling is begonnen; het kan nog afzakken. Pas als de weeën langer gaan duren, regelmatig en krachtig zijn, lijkt het dat de bevalling echt begint.
Ontsluitingsfase (latente- en actieve fase)
Deze fase kan wel tot 15 uur duren en hierbij tellen wij vanaf het moment dat de weeën om de 5 minuten komen, tot ongeveer 4-5 cm ontsluiting. Vaak zijn de weeën nog relatief goed te doen en nog niet zo heftig, maar dit is voor iedereen verschillend.
