Uiteindelijk werd ze gedood en onthoofd door de held Perseus, die hierbij onder meer door Athena geholpen werd. Uit haar bloed werden (als gevolg van een eerdere liefde met Poseidon) het gevleugelde paard Pegasus en de reus Chrysaor geboren.
In de Griekse mythologie werd Medusa onthoofd door Perseus, maar in het beeld zijn de rollen omgedraaid. Medusa was een meisje in de tempel van Athene totdat ze werd verkracht door Poseidon. Athena strafte Medusa voor haar samenzijn met Poseidon door haar een monsterlijke kop van slangen te geven.
Op een dag viel het oog van de zeegod Poseidon op de mooie Medusa, en hij verkrachtte haar. Athene was woedend dat de verkrachting had plaatsgevonden in haar tempel. Maar omdat ze niet tegen Poseidon op kon, wreekte ze zich op Medusa en veranderde haar in een afschuwelijk monster.
Medusa was namelijk een erg mooi meisje en haar weelderige haarbos wekte ieders verlangen op. Ook van Poseidon, de zeegod die haar gewelddadig verkrachtte in de tempel van Athena. Woedend dat haar heilige grond bezoedeld was door onkuisheid, strafte ze Medusa door haar in een monster te veranderen.
Onderweg zag Perseus bij de kust van Ethiopië de vastgebonden prinses Andromeda. De held werd op slag verliefd op deze prinses die was geofferd om de gekrenkte Poseidon tevreden te stellen. Toen een zeemonster Andromeda wilde verslinden, pakte Perseus daarom snel het hoofd van Medusa en versteende zo het monster.
“Medusa is de enige sterfelijke dochter in een familie van Gorgonen. Terwijl zij opgroeit met haar twee zussen, beseft ze al snel, dat zij de enige is die ouder wordt, verandering ondergaat en kwetsbaar is.
De transformatie van Medusa van een vrouw in een monster symboliseert de verschrikkingen en wonden die aan verkrachtingsslachtoffers worden toegebracht. Medusa beschermde Athena's tempel en legde de gelofte van kuisheid af. Haar schoonheid en haar volumineuze haar trokken de aandacht van vele mannen.
Een Medusamasker is een overdadig versierd masker met het hoofd van Medusa, volgens de mythologie een van de drie Gorgonen, van wie Perseus het hoofd afhakt om het aan Athene aan te bieden als schildversiering. Het siert in de antieke kunst borstharnassen en schilden.
Volgens de mythologie was Medusa ooit een mooi meisje, indien niet het mooiste. Ze bezat niet alleen schoonheid, maar ook veel puurheid. Desondanks dat veel mannen verlangden naar haar, bleef ze heel braaf.
Poseidon was getrouwd met de waternimf Amphitrite. Uit hun huwelijk werd onder anderen Triton geboren. Poseidon had ook vele buitenechtelijke kinderen. Poseidon is de god van de zeeën en de wateren, maar ook van de paarden en de aardbevingen.
Medusa was, volgens de Griekse mythologie, de enige van de drie gorgonen die sterfelijk was. Haar aanblik was zo verschrikkelijk dat iedereen die naar haar keek in een steen veranderde. "Medusa had slangenharen en wie naar haar keek veranderde in steen."
Volgens de meeste Griekse schrijvers was Medusa van oorsprong afkomstig uit Lybië, of ze woonde in een gebied in het westen, zo ver als je kon reizen, aan het einde van de wereld. Daar, aan de rand van de onderwereld, waar zij leefde in een grot of spelonk, hield ze indringers weg uit de tuin de Hesperiden.
De Gorgonen waren de drie dochters van de zeegod Phorcys en het zeemonster Ceto. Hun namen zijn Medusa, Stheno en Euryal en ze woonden aan het uiterste westen van de wereld, aan de kust van de oceaan.
Met de Gorgonen (Grieks: Γοργόνες of Γοργοῖ), enkelvoud Gorgo (Grieks: Γοργώ), worden in de Griekse mythologie doorgaans Medusa (de door Poseidon bezwangerde), Stheno (de sterke) en Euryale (de vérspringende) bedoeld, dochters van de zeegoden Phorcys en Ceto.
Hij probeerde Perseus te doden, maar Perseus pakte het hoofd van Medusa en versteende hem (het huidige Atlasgebergte).
De oude Grieken hadden duizenden mythes over hun goden, helden en monsters. Zo ook over de drie Gorgonen genaamd Medusa, Stheno en Euryale. Zij waren monsters die werden afgebeeld als vrouwen met slagtanden, gouden vleugels, handen van brons en het bekendste kenmerk slangen in plaats van haren.
De achterliggende gedachte van de puntkomma is dat er altijd een reden is om géén punt achter je leven te zetten. Het verhaal stopt niet, maar gaat verder achter de puntkomma. Er is alleen soms een omslag nodig, een rustmoment.
De godin Athena (bij de Romeinen Minerva) werd geboren uit het hoofd van Zeus, haar vader. Ze was de godin van de beheerst gevoerde oorlog, en daarnaast van de wijsheid en de kunst. Zij was populairder dan de strijdlustige god Ares.
Uiteindelijk werd ze gedood en onthoofd door de held Perseus, die hierbij onder meer door Athena geholpen werd. Uit haar bloed werden (als gevolg van een eerdere liefde met Poseidon) het gevleugelde paard Pegasus en de reus Chrysaor geboren.
In de Griekse mythologie is nectar de drank van de goden en ambrozijn de spijs van de goden. Volgens sommige interpretaties zijn beide gemaakt van honing. De kracht om onsterfelijkheid te geven wordt afgeleid uit de helende en zuiverende werking van honing.
Adonis (Oudgrieks: Ἄδωνις) is een figuur uit de Griekse en Fenicische mythologie. De naam van deze godheid komt eenvoudig van het Fenicische Adon, dat 'heer' betekent. Net als de Fenicische Adon werd met Adonis de geliefde van de godin aangeduid, een jaarlijks stervende en herrijzende god.
De eerst bekende opgetekende Griekse verhalen over het ontstaan van hemel en aarde komen voor in de 8e eeuw v. Chr. en zijn geschreven door Hesiodos. De Griekse mythen en sagen zijn verzameld en doorgegeven door Homerus, die leefde in de 8e of 9e eeuw v.
