Alle amfibieën zijn koudbloedig. Kikkers dus ook. Koudbloedig betekent dat een dier zichzelf niet op temperatuur kan houden. Mensen zijn warmbloedig: zij houden zichzelf warm.
Amfibieën Amfibieën zijn gewervelde koudbloedige dieren. Dat betekent dat ze een skelet hebben en dat hun lichaamstemperatuur afhankelijk is van de temperatuur van hun omgeving. Het leven van amfibieën speelt zich deels in het water en deels op het land af. Het woord amfibie betekent dan ook “aan beide kanten levend.
Kikkers kruipen voor de winterslaap weg in een kuiltje of verlaten holletje van een ander dier of op de bodem van vijvers of sloten. Ze moeten ervoor zorgen dat het een vochtige plek is, anders drogen ze uit. Ze verstijven tijdens hun winterslaap, doordat de beestjes koudbloedig zijn.
Ze eten alles wat beweegt en alles wat niet te groot is om in te slikken. Gedrag : Kikkers zijn koudbloedigen wat wil zeggen dat hun lichaamstemperatuur afhangt van de temperatuur in de omgeving. Heel weinig soorten kunnen een temperatuur onder 4° C of boven 40° C verdragen .
De huid van kikkers houdt de vorst moeilijk buiten. De boskikker bestaat net als de mens vooral uit water. Daarom laat hij zich voor 65% bevriezen, het bloed stopt met stromen en de hartslag loopt terug tot vier slagen per minuut.
Mensen zijn warmbloedig: zij houden zichzelf warm. Een kikker heeft de omgeving nodig om hem warm of koud te houden. Een kikker kan er ook niet zo goed tegen als het te warm wordt, hij zoekt dan graag het koele water op. En als het in de winter te koud wordt, dan gaat de kikker in winterslaap.
De boskikker die tot hoog in het noorden van Amerika voorkomt, kan tijdens de winter bijna volledig bevriezen. Wanneer de temperaturen in de lente stijgen, ontdooit de kikker en begint het hart weer te kloppen. Dat de kikkers de bevriezing kunnen overleven, hebben ze te danken aan deze cryoprotectante stoffen.
De grootste oorzaken zijn het verlies van de natuurlijke habitat, de klimaatsverandering en ziektes. Maar nieuw onderzoek toont dat pesticiden en andere chemicaliën een belangrijke rol spelen bij de sterfte onder deze dieren.
Wat voorkomen moet worden is dat de temperatuur in de zomer langdurig boven de 30oC kan oplopen. Dit is absoluut dodelijk voor de kikkers, hoewel een kortstondige verhoging boven deze temperatuur niet veel kwaad kan als zij maar een koelere plek kunnen opzoeken, bijvoorbeeld in de bodem of in / achter een waterpartij.
5 Een kikker kan 's winters buiten niet actief zijn, doordat de lichaamstemperatuur van een kikker dan te laag is om stofwisselingsprocessen snel te laten verlopen. Een merel heeft een constante lichaams- temperatuur en kan daardoor 's winters buiten wel actief zijn.
Kikkervisjes worden gegeten door o.a. watertorren, vissen, salamanders en libellen-larven. De grootste vijanden van kikkers zijn o.a. reigers, ooievaars, buizerds, ratten en egels.
De bruine kikker kan zo'n 10 jaar worden, de groene kikker 11 jaar, de gewone pad 12 jaar (in gevangschap ooit 36 jaar!) en de rugstreeppad 17 jaar. Maar de meeste kikkers worden niet zo oud. Van de honderden of duizenden kleine kikkers die uit een legsel komen gaat gewoonlijk het grootste deel binnen korte tijd dood.
Daar onze kikkers amfibieën zijn kunnen zij hun lichaamstemperatuur niet zelf regelen. Zij nemen de warmte van de omgeving op. Daarvoor is temperatuur regulering in een kikkerbak een absolute must. Hier komt nog bij dat de temperatuur ook nog soort afhankelijk is.
Kikkers ademen via hun huid
Wanneer ze kopje onder gaan gebruiken ze niet hun longen maar wel hun huid om te ademen. Hun zeer dunne vel is zo goed doorbloed dat het zuurstof rechtstreeks uit het water kan opnemen.
Overigens, de kikkers bijten niet, het gif zit in de huid en komt vrij bij overmatige stress en is slechts dan gevaarlijk indien het in de bloedbaan van een aanvaller komt.
De bruine kikker eet voornamelijk ongewervelden als insecten (kevers, sprinkhanen, spinnen, mieren), wormen, duizendpoten en (naakt)slakken. Af en toe eet hij ook kleine gewervelde dieren zoals muizen en kleinere kikkers. Volwassen kikkers hoeven maar twee tot drie keer per week te eten.
De groene kikkers kwaken nooit het hele jaar. Maar ze kwaken wel vaak in periodes, waarin wij ook graag 's avonds buiten zitten en met de ramen open slapen. Daarbij kan het geluid door de weerkaatsing tussen de bebouwing erg hard klinken.
Kikkers, salamanders en padden zijn amfibieën en dus regenliefhebbers bij uitstek. Ze leven zowel in het water als op het land, mede dankzij hun dunne huid die water en zuurstof doorlaat. Maar hun tere vel droogt ook snel uit. Vandaar dat ze het liefst in de regen tevoorschijn komen, zodat wij ze kunnen bekijken.
Een andere manier om met gevaar om te gaan is gillen om af te schrikken, zich groot maken door hoog op de poten te gaan staan of net doen of ze dood zijn, heel stil blijven zitten dus.
Kikkers vermijden zonlicht en trekken zich overdag terug.
De oudste kikker stamt uit het onder Trias tijdperk en is zo'n 250 miljoen jaar oud. De eerste Amfibie voorouders van de kikkers ontstond al in het boven Devoon tijdperk.
De meeste kikkers omhelzen elkaar. Tijdens die omhelzing legt het vrouwtje eitjes en geeft het mannetje sperma af die de eitjes direct bevruchten.
Ja, kikkers houden een winterslaap, zegt een woordvoerder van RAVON. "Ze kruipen ergens onder of in, sommigen overwinteren in een modderpoel of zoeken iets warmer water op. Kikkers kunnen best oud worden. "Soms wel zeven of acht jaar.
Ook voor de kikkers is het nodig om zowel in de vijver als op het land voorzieningen te treffen voor overwintering. De groene kikker en de kleine groene kikker overwinteren namelijk in het water en de bruine kikker en de heikikker overwinteren op het land.
