Aan sommige paarden zie je echt dat ze eronder lijden, door bijvoorbeeld wild te gaan rondrennen of net passief in een hoek van de weide te staan treuren. Dit in tegenstelling tot andere paarden die er veel sneller overheen zijn of waaraan je zelfs amper merkt dat ze moeite hebben met het verlies.
,,Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast. Paarden zijn hele sociale dieren die zich snel hechten aan mensen en andere dieren. Zeker als een paard haar jong verliest, dan kan dat net zo hard aankomen als bij mensen.
Wees er u van bewust dat ook een paard kan treuren dit kan zich uiten in ; minder eetlust, vallen in, sneller stress, verlatingsangst,.. Bij de meeste paarden zal dit verbeteren als zij een warme thuis zullen vinden.
Een huisdier rouwt ook bij het verlies van hun baasje of een van hun huisdierenvriendjes. Hoe een dier rouwt is afhankelijk van de aard van het beestje. Het ene dier wordt stil, lusteloos en zoekt een rustig plekje op. Het andere dier wordt juist wat agressiever: gaat krabben, bijten en blaffen.
Je paard stuurt duidelijke signalen uit
Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen.
Ze had immers tevoren al besloten wat ze zou zien. Maar ze heeft wel gelijk, natuurlijk, in die zin dat paarden wel degelijk boos kunnen worden op hun mensen, en dat laten zien ook. En ook geclickertrainde paarden kunnen heel boos worden op hun mensen.
Het orenspel. Aan de stand van de oren kun je zien in wat voor stemming het paard is. Heeft het paard zijn oren naar voren, dan is hij meestal in een goede bui en oplettend. Worden de oren iets naar achter gespitst, dan hoort het paard een geluid achter zich.
Zo zouden tuimelaars, orka's en grienden vaker dode kalveren dragen en proberen ze boven water te houden en naar boten te duwen. Dit moet een soort van rouwen zijn.
Verder moet u er rekening mee houden dat er lijkstijfheid op zal treden, dit betekent dat het lichaam van uw dier stijf en hard wordt. Dit kan een half uur tot uur na de dood optreden.
Rouw en rituelen
Het gedrag van de grazers en hun onderlinge communicatie laat zien hoe het sterfgeval de dieren bezighoudt. Er zijn waarnemingen van runderen die gaan roepen, wanneer een kuddegenoot gestorven is. Zelfs van ver komen dieren toegesneld. Ze verzamelen zich rond het dode dier.
Veel paardeneigenaren merken dat het paard hun emoties en stemmingen haarfijn aanvoelt. Dat kan positief zijn: als de verzorger zich verdrietig voelt, zal het paard zachtaardiger reageren. Maar helaas gebeurt het vaak op een negatieve manier. De verzorger is wat gestrest, waardoor het paard juist tegendraads reageert.
Aanhoudend hinniken, rondrennen tot ze doodop zijn of aan het hek blijven wachten zijn dan manieren om hun angst te uiten. Als je het kan vermijden, is het dus altijd beter om een paard te laten overlijden in de buurt van zijn kudde.
Paard verveelt zich in de wei
In de wei komt verveling veel minder voor, maar kan het er zeker zijn. Vooral als je paard alleen in de wei staat en er weinig te eten is, kan je paard zich gaan vervelen. Al zal dit voornamelijk voor komen in een (zand)paddock.
Een paard heeft, net als wij, gedachten, gevoelens en emoties. Bepaalde zaken zijn soortgebonden maar verder heeft ieder mens én ieder ander dier een eigen karakter. Als wij ons wat beter verdiepen in de gevoelens, gedachten en emoties van paarden wordt het ook makkelijker het gedrag van paarden te begrijpen.
Uit onderzoek naar het gedrag van paarden is gebleken dat ze erg sociale dieren zijn die vriendschappen aan gaan die wel jaren kunnen duren. Paarden uiten vriendschap door samen te spelen en elkaars vacht te verzorgen. In kuddes is er sprake van een duidelijke rangorde.
Onderzoekers hebben bevestigd dat paarden specifieke geuren in menselijk zweet kunnen ruiken zoals emoties als angst en geluk. Dit zou deuren kunnen openen naar een geheel nieuwe manier om het overdragen van emoties van mens naar paard te begrijpen.
Het 1 e hemelrijk: Hierin staat de ziel van het dier nog in verbinding met de aarde en is nog intens aanwezig. De ziel gaat op zoek naar dierbaren om te laten weten dat ze er nog steeds zijn, alleen in een andere vorm. De ziel blijft nog inde buurt van het gestorven lichaam.
Niemand doet kwaad, niemand sticht onheil op heel mijn heilige berg – zegt de HEER' (Jesaja 65). Ook in Openbaring (19) zijn er dieren in de hemel: Christus en de hemelse legers rijden op witte paarden. De Schrift zegt dat Jezus Christus is gekomen om de mensheid te verlossen van de gevolgen van de zonde.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Condors, sneeuwpanters, poema's, luipaarden, ijsberen, jaguars, grote wurgslangen en de meeste uilen en arenden stellen gezelschap van soortgenoten allerminst op prijs. Ze hebben de bescherming van een groep niet nodig en zitten evenmin te wachten op voedselconcurrenten.
Zogenaamde hondenmensen vertoonden de sterkste reactie, kattenmensen de zwakste. Ook de reacties van de dieren verschilden: honden produceerden meer oxytocine dan katten. "Het is goed mogelijk dat je hond en je kat evenveel van jou houden als jij van hen. Ja, je zou het zelfs liefde kunnen noemen", aldus Zak.
Hij krijgt het predicaat 'vrolijkste dier ter wereld' toegedicht: de quokka. Deze wallaby – een klein soort kangoeroe – lacht namelijk altijd.
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Het is voor het welzijn van paarden dus belangrijk dat ze met andere paarden om zich heen leven en niet geïsoleerd staan. Het is voor paarden stressvol om langdurig alleen te staan en dit kan leiden tot gedragsproblemen. Ze voelen zich onveilig en ongelukkig.
Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
