Rouw uit zich vaak fysiek, doorgaans in de vorm van intense moeheid of pijn. Hongaars onderzoek vergeleek de klachten van bijna tweehonderd rouwenden met zo'n vierduizend niet-rouwenden. Hoofdpijn, borstpijn, duizeligheid en obstipatie bleken allemaal meer voor te komen onder de rouwenden.
Uit dit onderzoek blijkt onder meer dat bij een persoon in rouw het hart sneller klopt en de bloeddruk stijgt. En dat iemand tijdens de rouwperiode zelfs een grotere kans heeft op o.a. hart- en vaatziekten, infecties en chronische aandoeningen zoals diabetes.
Bij aanhoudende stress kunnen de receptoren voor cortisol minder gevoelig worden, waardoor een ontregeling ontstaat van verschillende processen in het brein. ' Als je iets meemaakt wat stressvol is, zoals het overlijden van een dierbare, wordt je stresssysteem geactiveerd.
De vermoeidheid bij rouw wordt niet door fysieke uitputting veroorzaakt, maar door de rouw zelf. Bewust en onbewust gebeurt er ontzettend veel. De drukte in je hoofd is op zich al genoeg reden om meer moe te zijn dan normaal. Rouwen doet pijn en dat kost energie.
In het begin na het verlies wisselen emotionele reacties elkaar snel af. Sommige mensen maken alle soorten emotionele reacties mee van ongeloof, ontkenning, machteloosheid, woede, verdriet tot schuldgevoel en opluchting. Anderen voelen vooral verdriet of vooral woede.
Veel mensen voelen zich na een verlies alleen en soms ook eenzaam. Zeker als ze lang bij iemand zijn geweest en die overlijdt. Sommige mensen missen hun partner of hun kind zo, dat ze bijna gek worden. Soms lijkt het misschien alsof u de overledene op straat ziet lopen, of thuis hoort komen.
Het maakt dat ons werkgeheugen minder kan opslaan dan normaal als we in de rouw zijn, en als wel, dan kost dat meer energie. 'Daardoor hoor je ook vaak dat mensen langere tijd hevig vermoeid zijn na het verlies van een dierbare.
Als u zich echter vaak verdrietig en somber voelt, en de klachten langer dan twee weken voortduren, kunt u te maken hebben met een depressie. Het is belangrijk de depressieve klachten tijdig te herkennen. Zodra u weet wat er aan de hand is, kunt u er zelf iets tegen ondernemen of u kunt hulp zoeken.
Er vindt bij aanraking geen overdracht van bacteriën plaats van de overledene op de nabestaanden. Alle nabestaanden, ook kleine kinderen, kunnen de overledene aanraken zonder besmettingsgevaar. Een laatste kus geven kan zo zonder zorgen voor de gezondheid.
Verlieservaringen zijn onlosmakelijk verbonden met dit leven. Het verlies van ouders, partner, kind, kleinkind, broer of zus kan bijzondere impact hebben op het functioneren van jou als medewerker. En hoewel rouw dus geen ziekte is, kan er wel ziekteverzuim door ontstaan.
Verstijving van spieren: spieren kunnen bij angst gespannen aanvoelen. Deze spanning moet ervoor zorgen dat u paraat staat en dus sneller kunt reageren. Helaas kan het ook tegenwerken, doordat het lichaam volledig kan verstijven. Daarnaast kan deze spanning kan ook leiden tot hoofdpijn of migraine.
Liefdesverdriet is soms zelfs gevaarlijk. In je brein kan liefdesverdriet namelijk dezelfde gevoelens en klachten opwekken als bij griep, depressie of zelfs een cocaïneverslaving. Dat betekent dat je van liefdesverdriet soms echt ziek wordt, en dat wil je natuurlijk niet.
PCRS wordt ook wel verstoorde rouw genoemd. Het verschil tussen 'normale' rouw en verstoorde rouw is de mate waarin de symptomen voorkomen. In beide gevallen kan iemand een intens verlangen naar de overledene ervaren, moeite hebben om een verlies te accepteren en moeite hebben om alledaagse activiteiten op te pakken.
Er zijn wel verschillende emoties en reacties die je bij rouw kunt verwachten. Zo kun je onder andere te maken krijgen met ongeloof, ontkenning, boosheid, intens verdriet, schuldgevoel, onmacht, lichamelijke klachten, een gevoel van verdoving en eenzaamheid.
Door een plotseling verlies kun je je ontredderd en verward voelen. Behalve emoties zoals verdriet en eenzaamheid, kun je ook te maken krijgen met fysieke klachten. Denk aan concentratieproblemen, slaapproblemen, hoofdpijn, vermoeidheid of verminderde eetlust.
Het overgaan van overledenen gaat niet altijd goed
Sommigen kunnen dat de hemel noemen, anderen noemen het God, of Iets. Overledenen kunnen op hun weg hier naar toe wel drempels vinden waar ze moeite mee hebben om overheen te komen. Nabestaanden kunnen hun dierbaren hier mee helpen door ze los te laten.
Hoewel rouwen een leven lang kan duren wordt de zwaarte en de diepte ervan met de jaren wat minder. Je gaat steeds meer begrijpen en accepteren wat er is gebeurd en je leert er mee leven. In die zin heelt tijd vaak de wonden, maar bij een verlies is het nooit helemaal te verwerken.
Het platform wietroostmij.nl is een community voor, door en over nabestaanden. Een plek waar iedereen troost kan zoeken of juist geven. Na het overlijden van een dierbare kan het na een aantal weken of maanden erg stil worden. Nabestaanden weten dan vaak niet waar ze met hun verdriet naar toe moeten.
In de meest gevallen staat in de CAO dat u voor het overlijden van een bloed- of aanverwant in de eerste graad vier dagen verlof krijgt (vanaf het moment van overlijden tot aan de uitvaart). De 'eerste graad' betekent dat het om het overlijden van een vader, moeder of kind gaat.
Je maag kan aanvoelen alsof er een steen op ligt, je kunt misselijk zijn of darmklachten krijgen. Rouw je om een overleden geliefde die bepaalde fysieke klachten had, dan kun je deze zelf ook ervaren. Bovendien is je weerstand lager, je bent vatbaarder voor infecties.
Door je verdriet te erkennen, het een kans te geven, komt er op een bepaald moment weer ruimte. Ruimte voor evenwicht, je omgeving en om de draad weer op te pakken. Je stelt je langzaam weer open, maakt tijd voor hobby's of vrienden. Ondanks het gemis heb je weer plezier in je leven.
