Maar in de spiegel zie je alles wel in spiegelbeeld! Je kunt jezelf zien in de spiegel. Maar het is alleen een spiegelbeeld, het is niet echt. De spiegel komt goed van pas als je een tekening van jezelf wil maken.
Als je in de spiegel kijkt zie je (tromgeroffel) je spiegelbeeld. Een gespiegelde weergave van je gezicht, dus. En dat ligt volgens Nick Stockton van Wired aan het heuse 'mere-exposure'-concept (een theorie uit de jaren zestig, ontwikkeld door Robert Zajonc).
Die theorie zegt dat omdat we onszelf zo vaak gespiegeld zien, dát is waar we aan gewend raken. Dat beeld ervaren we dan als 'gunstig' en 'prettig', iets anders vinden we oncomfortabel. Omdat dat beeld zó anders voelt voor ons, vinden we onszelf dus vaak mooier in de spiegel dan op een foto.
Het spiegelbeeld is het beeld dat men ziet in een spiegel of een ander spiegelend oppervlak zoals een wateroppervlak.
De lichtstralen gaan door het glas heen en de spiegelende laag weerkaatst deze stralen. Zo kun je jezelf zien! Aan de achterkant van de spiegel zit de deklaag.
Dat komt doordat de functie zelfherkenning in onze linkerhersenhelft huist. Op foto's focussen we onbewust nog steeds op rechts, maar zien dan de andere kant van ons gezicht. En dat is niet het beeld dat we kennen uit de spiegel. We kunnen onze vinger er vaak niet op leggen, maar het voelt vreemd, anders.
Nieuw onderzoek toont namelijk aan dat mensen die gedurende tien minuten naar hun spiegelbeeld keken, steeds onzekerder werden over hun uiterlijk. Zelfs mensen die vooraf perfect gelukkig waren met hun looks, voelden zich achteraf teneergeslagen.
Een spiegel draait links en rechts dus om.
Selfie-foto's worden gespiegeld (bijv. tekst wordt achterstevoren weergegeven) De optie voor het opslaan van selfie (naar voren gerichte camera)-afbeeldingen als spiegelbeelden is standaard ingeschakeld. Spiegelbeelden kunnen echter tekst achterstevoren weergeven of andere ongewenste effecten hebben.
Als we onszelf in de spiegel bekijken, zien we een ander beeld dan wat anderen van ons zien. Het beeld van ons gezicht lijkt in de spiegel omgedraaid; dat heeft te maken met de manier waarop onze hersenen werken.
Accepteer het beeld dat anderen van jou hebben
Hoe zie je er nou écht uit? De meest betrouwbare manier om daar achter te komen, is om iemand anders een foto van je te laten maken (al komen bij een goede foto, fotografisch gezien, meerdere factoren kijken). Dan zie je hoe je er écht uitziet, hoe anderen jou zien.
Hoe dit komt? Mensen hebben twee ogen/lenzen en kunnen daarom diepte en perspectief zien. Een camera heeft slechts één lens en ziet dus geen diepte en perspectief. Een camera spreidt een object hierdoor uit als een pannenkoek, waardoor een object breder lijkt.
Obsessief in de spiegel kijken kan dus een van de maniertjes zijn waarop jij bewust of onbewust controle uitoefent op je leven. Net zoals je dat misschien hebt met de weegschaal, kun je ook overmatig vaak check-ups doen in de spiegel. Je checkt om zeker te weten dat je er uit ziet zoals je dat had voorgenomen die dag.
Wat is spiegelen precies? Je kopieert je gesprekspartner in communicatie op bepaalde punten; non-verbale houding, intonatie, specifiek woordgebruik, snelheid van praten en ademhaling. Zonder dat deze het merkt, met als doel contact te maken. Soms leert men dit bewust maar vaak vindt spiegelen ook onbewust plaats.
Dankzij de spiegel lijkt de ruimte niet alleen groter, maar ook lichter en ruimtelijker. Een spiegel weerkaatst namelijk licht. Door een spiegel strategisch op te hangen in een donkere hoek, kan de spiegel licht uit de ruimte opvangen en dit weerkaatsen.
Om te spiegelen moet je jezelf drie vragen, in de juiste volgorde, stellen. Is het antwoord op de vraag nee, dan ga je voort naar de volgende vraag. Antwoord je ja op de vraag, dan kun je de verantwoordelijkheid opnemen. Ga dan toch nog even voort naar de volgende vragen om te zien of er een onderliggende spiegel is.
Het geheim achter de spiegel is metaal. Metaal kaatst het licht namelijk recht terug. Het metaallaagje dat bij een spiegel vaak wordt gebruikt is zilver. Zilver is licht en glad en weerkaatst daarom het meeste licht terug.
Oorsprong van de uitdrukking 'ogen als spiegel van de ziel'
Leonardo Da Vinci gaf deze uitdrukking leven. Maar wat betekent het als de ogen de spiegel van de ziel zijn? De meest gebruikte opvatting is dat je in de ogen van de ander zijn of haar ziel kunt zien in termen van emoties en passie.
De eerste spiegels werden door de Romeinen en Egyptenaren gemaakt door ronde koperen of bronzen schijven te polijsten totdat ze zodanig blonken dat men zijn of haar spiegelbeeld erin kon zien. Vaak werd aan die spiegels een handvat bevestigd.
De oude Egyptenaren maakten rond 3000 voor christus de eerste echte (hand)spiegels. Van brons of koper werden schijven gegoten of platgeslagen en vervolgens hoogglans gepolijst om zo als spiegel dienst te kunnen doen. In de Griekse oudheid werd deze techniek overgenomen.
Maar WRM dan die zeven jaar? De Romeinen geloofden dat om de zeven jaar het menselijk lichaam, althans de fysiologische samenstelling ervan, veranderde. Daardoor geloofen zij dat op het moment dat de spiegel brak, de ziel zich pas weer na zeven jaar kon herstellen.
Ibnoe Qayyim zei: "Wie 's nachts in de spiegel kijkt, en hij wordt daarop getroffen door gezichtsverlamming, of hij wordt daarop getroffen door een (andere) kwaal. Hij kan dit niemand aanrekenen, behalve hemzelf."
Dat is bijgeloof. Een spiegel breken zou zeven jaar ongeluk betekenen. Dit geloof is afkomstig uit de tijd van het Romeinse Rijk; de weerspiegelingen zouden een reflectie van de ziel zijn, en een gebroken spiegel tastte de ziel aan.
