Een loopse teef is vaak wat onrustig, afgeleid en een beetje humeurig. Ze zal ook vaker kleine plasjes laten tijdens het uitlaten om haar geur te verspreiden. Vaak is de eetlust van een loopse teef ook wat minder. Loopsheid uit zich bij iedere hond anders.
Sommige teven krijgen ook diarree tijdens een loopsheid. Dus buikpijn is wel mogelijk. Vaak zie je dat in de aanloop naar de loopsheid, tijdens de loopsheid en daarna, je hond een beetje anders is qua gedrag.
Houd uw teefje aan de lijn! Het is moeilijk om te bepalen wat precies de vruchtbare dagen zijn, en om te voorkomen dat ze gedekt wordt, kunt u haar nu niet los laten lopen. Bovendien is er een risico dat zij wegloopt en veel minder goed luistert dan anders. Loop niet met uw loopse teef door een losloopgebied.
De hond heeft een opgezwollen vulva en verliest een bloederige afscheiding. Deze fase duurt over het algemeen negen dagen. Het kan echter afwijken en tussen de drie en 17 dagen duren. Ook de hoeveelheid bloederige afscheiding is per hond verschillend.
Pas nadat het bloed weer donkerder van kleur is geworden en pas daarna echt is gestopt is de loopsheid over en kan de teef niet meer drachtig worden.
Fase één: bloedverlies loopsheid
Tijdens de eerste fase scheidt de teef bloed af, zwelt de vulva op en moet ze vaker plassen. Ook wordt ze aantrekklijk voor reuen maar moet ze er nog niets van hebben. De eerste fase duurt ongeveer negen dagen.
Het teefje ruikt voor reuen wel al lekker en de meesten zullen nu al geïnteresseerd zijn. Deze fase kan van een paar dagen tot twee weken lang duren.
Sommige teefjes zijn heel schoon en wassen het bloed steeds weg, waardoor u het misschien niet opmerkt, andere doen dit niet waardoor de loopsheid u sneller opvalt. De teef is vaak meer afgeleid, onrustig en soms humeurig. De teef ruikt nu erg aantrekkelijk voor reuen, die haar zullen proberen te benaderen.
Als je een niet-gecastreerde reu hebt en in de buurt van een loops teefje dat niet is geholpen woont, is het belangrijk om ze tijdens haar loopsheid zo ver mogelijk bij elkaar uit de buurt te houden - tenzij je graag een nestje pups wil. Geef je reutje veel beweging en leid hem af met leuke spelletjes.
Een loopse teef is vaak wat onrustig, afgeleid en een beetje humeurig. Ze zal ook vaker kleine plasjes laten tijdens het uitlaten om haar geur te verspreiden. Vaak is de eetlust van een loopse teef ook wat minder. Loopsheid uit zich bij iedere hond anders.
Lichamelijk kun je de loopsheid herkennen aan een licht gezwollen vulva en een bloederige afscheiding. Bij honden die zichzelf continu wassen, zal je waarschijnlijk niks van deze afscheiding merken. Een loopse teef is meestal wat onrustig, afgeleid en een beetje humeurig.
Een teef laat meestal pas symptomen zien als de loopsheid begint, soms is er voor die tijd al wat zwelling van de vulva te zien en doet de teef al wat vaker kleine plasjes. Dit zal de teef gedurende haar hele leven blijven laten zien. Een teef komt niet in de menopauze zoals bij de mens.
Het beste moment om de teef te steriliseren is 2 tot 3 maanden na de eerste loopsheid. Plan de operatie niet tijdens of rond de loopsheid; dan bestaat er een verhoogde kans op bloedingen tijdens de operatie. Sterilisatie kan op elke leeftijd, maar ons advies is om dit te doen tussen de eerste en tweede loopsheid.
na enkele dagen begint de teef bloeddruppeltjes te verliezen: dat is de eerste dag van de loopsheid, de pro-oestrus. Deze duurt zo'n 9 dagen. tussen de 9e-12de dag van de loopsheid is de hond vruchtbaar: dit noemen we de oestrus. Dit is dus de periode waarin ze kan na dekken of inseminatie drachtig kan worden.
Wanneer de teef geen duidelijke loopsheidverschijnselen vertoont, wordt gesproken van een stille loopsheid. Het grootste probleem is dat de eigenaar niet tijdig opmerkt dat de teef loops is, omdat ze geen bloederige uitvloeiing vertoont, hoogstens een zeer geringe witte of kleurloze afscheiding en matige vulvazwelling.
De eerste loopsheid vindt plaats als de teef in de puberteit komt. Bij de kleinere rassen is dit rond de 6 en 10 maanden leeftijd en bij grotere rassen tussen de 10 en 16 maanden leeftijd. Bij zeer grote rassen zoals de Sint Bernard kan het zelfs zo zijn dat de eerste loopsheid pas op tweejarige leeftijd plaatsvindt.
Wanneer jouw hond je achtervolgt, dus ook naar het toilet, wil hij eigenlijk gewoon laten zien dat hij van je houdt (ahhhhh). Honden hebben namelijk een aantal maniertjes om te laten zien dat jij heel belangrijk voor ze bent en je constant achtervolgen is hier één van.
De voorkeur voor een reu of een teef is vaak een heel persoonlijk gevoel gebaseerd op anekdotische verhalen. Iemand adviseren welk geslacht het best bij hem of haar past, komt dus vaak neer op giswerk.
Een loopsheidbroekje is een broekje met een opening voor de staart waarin een inlegkruisje zit die het bloed opneemt. De broekjes zijn over het algemeen makkelijk aan te doen bij de hond en zijn voor de hond geen belemmering. De inlegkruisjes moeten natuurlijk wel vervangen worden wanneer ze vies zijn.
De prijs van sterilisatie hangt af van het gewicht van je hond en zal variëren tussen €300 en €400. Castratie kost tussen €150 en €250. Het chippen van je hond kost tussen €25 en €50.
Er zijn twee manieren om bij uw hond de loopsheid te voorkomen: Sterilisatie, waarbij we de eierstokken en soms baarmoeder verwijderen. Prikpil, waarbij we door middel van hormooninjecties (progestagenen) loopsheid voorkomen. Deze injecties worden doorgaans met een interval van 5 maanden gegeven.
Hoe vaak een hond loops wordt, verschilt per hondenras. Sommige hondenrassen, bijvoorbeeld de Duitse Herder, kunnen wel 2 tot 3 keer per jaar loops worden. Andere rassen, bijvoorbeeld de Ierse Wolfshond, zijn slechts eenmalig per jaar loops. Toch zijn er gemiddelden genomen om de loosheid bij jouw hond te voorspellen.
Loopsheid uit zich meestal door wat bloedverlies uit de vagina, een gezwollen vulva of vaak plassen. Teven produceren echter niet heel veel bloed, dus bij een kleine hond kan het zijn dat je de bloeding niet eens opmerkt.
Meestal is een teef dekrijp op de dertiende dag van de loopsheid, maar er zijn grote individuele verschillen. In de praktijk zien we teven die op de 9e dag al vruchtbaar zijn, maar uitschieters naar de 18e dag zijn ook geen uitzondering.
