Een open relatie is een vaste liefdesrelatie waarbij de partners elkaar toestaan om ook met andere mensen te zoenen, te daten, of seks te hebben. "Als je er gewoon over communiceert moet het kunnen, toch?" vindt een deelnemer.
Maar pas op; een open relatie is zeker niet voor iedereen weggelegd. De enige manier dat het kan werken is als beide partijen er 100 procent achter staan en als het vertrouwen in elkaar en in de relatie zo sterk is, dat wantrouwen en jaloezie geen rol gaan spelen.
Verdiep je er samen in
Gelukkig zijn er genoeg andere manieren om informatie en inzicht te krijgen. Je kunt beginnen met het lezen van boeken en over ervaringen van anderen. Laat dat ook je partner lezen. Misschien kun je zo samen een beeld opbouwen wat voor soort open relatie voor jullie het beste zou kunnen werken.
Je hebt afspraken gemaakt
Communicatie is belangrijk in elke relatie, maar zeker in een open relatie. Het 'openen' van een relatie gebeurt niet zomaar na één gesprek. Jullie moeten je allebei bevredigd én veilig voelen in de open relatie. Dat betekent dat je afspraken moet maken over je grenzen.
Een open relatie of vrije relatie is gewoonlijk een vaste relatie waarbij de partners ermee instemmen dat de andere partner (ook) seks met anderen heeft. Binnen een huwelijk wordt een open relatie ook wel een open huwelijk genoemd. Een open relatie valt onder de parapluterm non-monogamie.
Bij een gesloten of een monogame relatie kiezen partners uitsluitend (seksueel) voor elkaar. Een open relatie houdt in dat twee mensen die een relatie hebben met elkaar, elkaar meer vrij laten. Buiten de relatie om hebben zij contacten met anderen die qua intimiteit verder kunnen gaan dan alleen maar vriendschap.
"Zie elkaar slechts één keer per week in de eerste maand dat jullie elkaar leren kennen," adviseert klinisch psycholoog Seth Meyers. Loop niet te hard van stapel bij prille liefde, waarschuwt psycholoog Seth Meyers, maar doe het kalm aan door maximaal één keer per week te daten in de eerste maand.
Polyamorie is gewoon een andere term voor een open relatie. Nee, polyamorie is anders dan het hebben van een open relatie. Als je in een open relatie zit dan heb je één vaste relatie en daarbuiten ga je verhoudingen aan met anderen. Bij polyamorie heb je daarentegen meerdere vaste relaties.
In het begin van een relatie ben je vaak helemaal weg van iemand. De adrenaline giert door je lijf en je bent letterlijk drunk on love. Een geweldig gevoel, maar vaak doe je er goed aan om je hier niet in te verliezen en – hoe leuk het ook is – ook afstand te bewaren. Een beginnende relatie moet je tijd geven.
In een goede relatie laat je je partner voelen dat hij of zij geliefd is. Er is een verschil tussen geliefd zijn en geliefd voelen. Wanneer je je geliefd voelt, voel je je gewaardeerd en geaccepteerd, begrepen door je partner. Jullie zorgen ervoor dat de ander zich geliefd en emotioneel vervuld voelt.
Non-monogaam zijn betekent dat je meer dan één partner hebt. De bekendste vorm is vreemdgaan, maar een vorm die in opkomst lijkt, is polyamorie. De polyamorist heeft vaak liefdesrelaties met meerdere mensen, in goed overleg.
Deze relatie kan namelijk voor ongelijkheid zorgen en de werksfeer beïnvloeden. Misschien denken collega's wel dat je wordt voorgetrokken of de ander voortrekt. Of misschien kan je door je relatie een leidinggevende rol niet goed meer uitvoeren. Je baas kan afspraken met je maken om problemen te voorkomen.
Een langeafstandsrelatie kan alleen werken als jullie beiden weten dat het apart zijn tijdelijk is. Maak een plan voor de toekomst, zodat jullie weten wanneer jullie (terug) samen kunnen zijn. Zonder einddoel is het heel moeilijk om toegewijd te blijven.
Polyamorie, zo heet de levenswijze waarbij partners open staan voor meer dan één liefdesrelatie, met een nadruk op openheid, eerlijkheid en respect voor alle betrok- ken partijen.
Bij een polyamoreuze relatie mogen beide partners één of meerdere partners naast de huidige relatie hebben. Soms bestaat een polyamoreuze relatie zelfs uit een driehoeksverhouding. In dat geval hebben drie mensen een polyamoreuze relatie met elkaar.
De basisgedachte achter polyamorie is dat het mogelijk is om van meerdere mensen tegelijkertijd te houden, zegt relatiecoach Leonie Linssen, die naast haar relatie met haar vriend ook een vriendin heeft. Net zoals je als ouder van al je kinderen evenveel kunt houden, kun je ook van meerdere partners houden.
Op jouw manier – Je vindt het lastig als zaken niet gaan zoals je gewend bent of zoals je vindt dat ze zouden moeten gaan. Polyamorie zet veel vooronderstellingen, geijkte paden en bestaande structuren op zijn kop. Ook moet je met meer personen rekening gaan houden. Dat vraagt om flexibiliteit en creativiteit.
Het hebben van een warm en opgetogen gevoel wanneer je aan de persoon denkt waar je verliefd op bent. Het voelen van vlinders in je buik en een licht gevoel in je hoofd wanneer je in de buurt bent van de persoon. Het hebben van een verlangen om tijd door te brengen met de persoon en het plannen van activiteiten samen.
Veel mensen die te snel gaan in een relatie, jagen eerder een 'gevoel' na, dan een langdurige relatie. Als je kritisch naar je relatie kijkt, kom je misschien wel tot de conclusie dat het gevoel dat je van het samen zijn krijgt de reden dat je al grote stappen in je prille relatie zet en niet de persoon zelf.
Gemiddeld duurt het drie maanden van daten tot een serieuze relatie, maar dit kan ontzettend variëren. Cliché maar waar: uiteindelijk zal je merken dat naast verliefdheid het gevoel 'houden van' steeds meer gaat groeien en kun je spreken van een relatie.
Volgens psychotherapeut Megan Bruneau kan iemand moeite hebben zich open te stellen als hij of zij zich emotioneel gezien niet veilig voelt om zich te uiten of bepaalde ervaringen en gedachten eerst voor zichzelf een plekje moet geven.
Zich terugtrekken: de persoon laat zelden van zich horen of is eerder stil. Snel boos of verdrietig: de ander bijt van zich af, huilt vlugger. Weinig energie: de passie die je vroeger zag, is er niet meer. Niet zichzelf: je hebt het gevoel dat de ander een masker opzet.
Een gevolg van de zelfbeschermingsmodus of het persoonlijke afweermechanisme is dat je niet meer het contact met jouw omgeving maakt. Je sluit jouw gevoelens en emoties af voor de buitenwacht en daardoor krijg je geen verbinding met anderen. Dat kan bij jou gevoelens van eenzaamheid oproepen en bij de ander onbegrip.
