Wat zei de stervende Jezus, en wat hebben die 'zeven kruiswoorden' ons te zeggen? De zeven kruiswoorden zijn niet onopgemerkt gebleven. In 1787 componeerde Joseph Haydn zijn Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze, geïnspireerd op die zeven 'laatste woorden'.
De “zeven laatste woorden van Christus aan het kruis” zijn eigenlijk zeven zinnen, die uit de evangelies zijn gehaald: "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?" "Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen." "Voorwaar ik zeg u: vandaag nog zult gij met mij zijn in het paradijs."
West-Aramees was de taal die Jezus waarschijnlijk sprak en de taal waarin een deel van de Dode Zeerollen geschreven zijn. Oorspronkelijk werd het Aramees door de Arameeërs gesproken, zij woonden in het huidige Syrië, Irak en Turkije.
In de Bijbelse evangeliën wordt beschreven hoe het ging toen Pontius Pilatus, de Romeinse prefect van Judea, rond 33 n. Chr. Jezus Christus ter dood veroordeelde. De gebeurtenis, die leidde tot Jezus' kruisiging én tot de explosieve groei van het christendom, bezorgde Pilatus voorgoed een plek in de geschiedenis.
zijn de legendarische namen van de twee misdadigers die samen met Jezus op de Schedelplaats in Jeruzalem gekruisigd werden (Luc. 23,32 en 39-43), de een rechts en de ander links van hem (Mat. 27,38).
Wie zal het zeggen? In ieder geval geeft hij in het bijbelverhaal toe dat hij de straf verdient die hij nu ondergaat: de kruisdood. Tegen de andere misdadiger aan het kruis zegt hij: 'Wij krijgen wat we verdiend hebben voor onze daden.
In Jeruzalem is de restauratie afgerond van het Heilig Graf, waar volgens de Bijbel Jezus begraven lag voor zijn opstanding. Het graf ligt in de gelijknamige kerk in het oude, ommuurde deel van Jeruzalem en geldt als een van de belangrijkste monumenten van het christendom.
In Jeruzalem zijn tegenwoordig langs de Via Dolorosa, de straat in Jeruzalem waar Jezus volgens de christelijke traditie zijn tocht met het kruis maakte, ook veertien staties te vinden.
Jezus was en bleef heel zijn leven een jood. Hij is niet op een zeker moment tot een ander geloof overgegaan. Evenmin als de apostel Paulus op de weg naar Damascus zich van jood tot christen 'bekeerde' en tot een andere geloofsgemeenschap ging behoren, is er bij Jezus sprake geweest van een 'omkeer'.
Jezus. In de vroegste christelijke kunst wordt God zelf meestal niet afgebeeld. In Mozes' Tien Geboden staat immers: 'Maak geen godenbeelden, geen enkele afbeelding van iets dat in de hemel hier boven is'. Door kunstenaars in de eerste eeuwen na Christus werd God daarom vrijwel nooit direct getoond.
In zijn moedertaal het Aramees klonk zijn naam als jèsjoeha, de Griekse uitspraak daarvan werd in de Bijbel jeesous, wat in het latijn klonk als jesoes, en in onze taal werd dat Jezus.
In de traditioneel-christelijke benadering wordt Jezus daarom aangeduid als Jezus Christus; soms ook als Jezus de Messias ('messias' betekent eveneens 'gezalfde' en is de Nederlandse weergave van het Hebreeuwse woord 'masjiach'). Jezus Christus is de stichter van het christendom.
De auteur van het Matteüsevangelie geeft bij de aanvang van zijn verhaal de lezers al aanwijzingen wie die verkondigde Jezus is: de Christus, zoon van Abraham en zoon van David. - Abraham staat aan de basis van het volk Israël als volk van God.
De 'zeven kruiswoorden' zijn de verzamelde zeven laatste woorden die Jezus voor zijn dood uitsprak.
Zeg luidop: in de naam van de Vader (hand op het voorhoofd), de Zoon (hand onder de ribben of op de buik) en de Heilige Geest (hand op de linker- en dan op de rechterschouder), Amen. Bij 'Amen' kun je ook variëren.
De Latijnse letters INRI op het kruis betekenen Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum. In onze taal: Jezus van Nazareth, Koning der Joden. De gekruisigde Christus dus. Een tekst die de Romeinen overigens bij wijze van spot op zijn kruis aanbrachten.
De Hoogmoed (Superbia)
Hoogmoed is de belangrijkste van alle zonden, omdat deze ook wel de oerbron wordt gezien voor alle andere zonden. Het bekende spreekwoord – 'hoogmoed komt voor de val' – is vaak van toepassing op personen die deze gedragingen uiten.
De Bijbel is geschreven door meer dan 40 auteurs.
De boeken van de Bijbel zijn toegeschreven aan de helden van het Joodse en Christelijke geloof. Mozes kreeg de credits voor de eerste vijf boeken van de Bijbel, meest van de profeten kregen de credits voor de boeken die naar ze genoemd zijn, etc.
In de christelijke traditie stelt men die voor aan de hand van 14 staties, 14 haltes om even bij stil te staan, die meestal rondom de zijbeuken van de kerk hangen.
Het kruis vormt de grond of de basis van het heil. Zonder kruis geen heil, zonder kruis geen overwinning op zonde en dood. In zekere zin kan gezegd worden dat het kruis een samenvattend begrip is voor heel het werk dat Christus heeft gedaan. Jezus' dood aan het kruis is de basis voor het behoud (1 Kor.
Een statie is een plaats waar men stilhoudt, een station dus (vandaar namen als café De Statie). In het bijzonder zijn het de plaatsen waar volgens het evangelieverhaal Jezus stilhield tijdens zijn gang naar Golgotha. De afbeeldingen in kerken van die tocht worden ook aangeduid als staties.
Jozef van Arimatea verschijnt even in het Evangelie als de man die Jezus begroef, net als Simon van Cyrene die het kruis van Jezus droeg. Ze bewijzen Hem allebei een dienst. Jozef doet dat helemaal uit eigen beweging. Hij komt er speciaal voor naar Jeruzalem en gaat daarna ook meteen weer terug.
DE LIJKWADE van Turijn heeft een tweelingdoek. De zweetdoek die bewaard wordt in Oviedo in Spanje blijkt wonderbaarlijke overeenkomsten te vertonen met de Turijnse wade, waarin volgens de overlevering het lijk van Christus werd gewikkeld.
Goede Vrijdag is de vrijdag vóór Pasen. De Kerk herdenkt dat Jezus Christus werd gegeseld en, aan het kruis genageld, stierf. Door zijn kruisdood, zo leert de kerk, heeft Jezus Christus de mens verlost. Goede Vrijdag is de droevigste dag van het kerkelijk jaar in het algemeen en van het Paasfeest in het bijzonder.
