Je voelt weeën die op den duur overgaan in krachtigere (pers)weeën. Net als met poepen zal je tijdens je bevalling merken, dat wanneer je ontspannen bent, je nauwelijks / tot niet hoeft mee te persen. Je kunt dan dus bevallen zonder persen.
Heb je volledige ontsluiting, maar geen persweeën? Probeer dan even rond te gaan lopen, door te staan drukt het hoofdje meer naar beneden wat kan helpen om persdrang te krijgen. Een goede perstechniek helpt om je baby naar beneden te drukken, zonder persweeën is de perstechniek vaak niet zo goed.
Om effectief te persen is persdrang écht nodig.
Persen zonder persdrang is vragen om een langdurige uitdrijving/niet vorderende uitdrijving. Als je arts/verloskundige zegt dat je mag gaan persen, maar jij voelt geen persdrang, geef dan aan dat je liever wacht tot je goede persdrang voelt.
Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
Je had misschien verwacht dat je snel zou gaan bevallen, omdat de vliezen nu gebroken zijn. De bevalling begint niet altijd met weeën. Ook komen niet altijd de weeën meteen op gang na het breken van de vliezen.
Gemiddeld duurt het bij een eerste kindje 12 uur tot je volledige ontsluiting hebt. Daarna ga je nog ongeveer een uur persen. Bij een volgende bevalling gaat het in de regel allemaal wat sneller: 5-6 uur voor de ontsluiting en 10-15 minuten persen.
Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
De weeën worden dan krachtiger en doen meer pijn. Tot slot krijg je persweeën, die vooral vlak voor de geboorte pijn kunnen doen. Als je baby geboren is, houden de weeën op. Je voelt nog een paar krampen om de placenta los te maken.
Naweeën kunnen als een erg stekende, nare, intense pijn worden ervaren, vooral bij een tweede of volgende bevalling. Sommige vrouwen vinden het erger dan de bevalling zelf! De intensiteit neemt meestal na 3 tot 4 dagen af.
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert. Tijdens de laatste centimeters ontsluiting zijn ze meestal het heftigst. Soms worden de pauzes tussen de weeën weer wat langer als je bijna kunt gaan persen.
Notificaties. Wanneer je de laatste centimeters ontsluiting tegemoet gaat, kunnen de persweeën beginnen. Dit voelt als een golf die steeds sterker en groter wordt, en veel vrouwen omschrijven het als een gevoel om ontzettend naar het toilet te moeten.
Het zogenaamde puffen is een bekende ademhalingstechniek voor bij de bevalling die vooral wordt gebruikt aan het einde van de ontsluitingsfase. Bij het puffen is je inademing korter dan je uitademing, waardoor je lichaam een teken krijgt om de hartslag en de bloeddruk te laten dalen.
Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur en mag maximaal 2 uur duren. Bij een volgend kindje gaat dit meestal een stuk sneller en mag dit maximaal 1 uur duren. Het is belangrijk goed contact te houden met je verloskundige.
Laat de wee eerst goed opkomen en neem dan een goede hap lucht. Zet de lucht vast in je buik, probeer geen lucht te laten ontsnappen. Maak geen geluid, want dan verlies je lucht en daarmee kracht om te persen. Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus.
Wanneer je kindje gaat drukken op je bekkenbodem voel je dit als persdrang. Vaak duurt het zo'n 30 minuten tot een uur om van een drukkend gevoel naar echte persdrang te gaan. Sommige weeën kun je nog wegzuchten, andere echt niet meer.
De beet van de kogelmier is de pijnlijkste ter wereld. De mannen van de Satere-Mawe stam in het Braziliaanse Amazonewoud hebben er heel wat voor over om een echte man te worden.
Sterke persweeën zorgen ervoor dat de baby in de regel snel geboren wordt. Bij een eerste kindje duurt dit persen gemiddeld 1-2 uur. Ben je al eerder bevallen kan het persen heel vlot gaan en kan een baby al binnen 5 – 30 minuten geboren zijn. Tijdens de bevalling controleren we of het met jou en de baby goed gaat.
Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
Als je nu het advies krijgt om tijdens de bevalling niet te eten, is dat vanwege het ongemak dat het kan veroorzaken. Je kunt namelijk wat misselijk worden door de hevigheid van weeën of pijnstillers. Is je maag dan vol, dan moet je misschien overgeven. Niet gevaarlijk, maar wel vervelend.
Verdoofde zenuwen
Dat komt omdat de pijnstilling via een prik in de rug meteen terecht komt in de epidurale ruimte waar de onderbuikzenuwen liggen. De prik verdooft deze zenuwen. Zo voel je de bevallingspijn bijna tot niet meer.
Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
Je kunt jeuk krijgen. Het persen duurt gemiddeld 15 minuten langer dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De kans op een bevalling met een zuignap (vacuümpomp) is iets groter dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De arts zet dan een zuignap op het hoofdje van je baby.
Er zijn 122.550 vrouwen onder verantwoordelijkheid van de 2e lijn bevallen. Van deze vrouwen hebben er 31.788 (20,0%) vrouwen epidurale analgesie gekregen tijdens de ontsluiting. Dit is een lichte stijging ten opzichte van 2013 toen 18,5% van de vrouwen deze vorm van pijnstilling heeft gekregen.
