De hartritmestoornis doet zich plotseling voor en kan ook plotseling weer verdwijnen. AVNRT kan hinderlijk zijn, vooral als de hartritmestoornis zich regelmatig voordoet. Soms wordt AVNRT behandeld met medicijnen of eventueel met een ablatie .
Atriumfibrilleren gaat in meer dan de helft van de gevallen vanzelf over, vaak binnen twee dagen. Bij een derde van de mensen duurt atriumfibrilleren langer dan twee dagen of komt het steeds terug. Het bloed in het hart kan daardoor wat trager gaan stromen.
In de jaren 60 werd het mogelijk om het hartritme te herstellen door cardioversie. Dit is een behandeling om tijdelijk van de ritmestoornis af te komen. Sinds de jaren 80 is ablatie mogelijk. Deze behandeling helpt veel hartpatiënten blijvend van hun ritmestoornis af.
Langdurig persisterend boezemfibrilleren, het boezemfibrilleren kan een jaar duren, maar het is nog mogelijk om het sinusritme te herstellen. Als de ritmestoornis niet door een elektrische cardioversie kan worden beëindigd, spreken we van permanent of chronisch boezemfibrilleren.
Het kan zijn dat je altijd een afwijkend ritme hebt of slechts af en toe. Zo'n aanval kan dan bijvoorbeeld een paar uur duren, maar kan ook na een paar minuten weer over zijn.
Koffie, en in mindere mate cola en thee, kunnen klachten van boezemfibrilleren veroorzaken. Dit komt door de aanwezigheid van cafeïne in het bloed. Cafeïne heeft een 'adrenerg effect': het stimuleert onder andere de hartslag. Hierdoor lokt het aanvallen van boezemfibrilleren uit.
De calciumblokkers verapamil en diltiazem regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Voorbeelden zijn diltiazem en verapamil.
Hartritmestoornissen geven niet altijd duidelijke klachten, maar ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn. Zeker als u ouder bent dan 65 jaar, moet u alert zijn voor alarmsignalen: tijdig behandelen is de boodschap. Bij hartritmestoornissen klopt het hart te snel, te traag of onregelmatig.
Hartritmestoornissen. Hartritmestoornissen zijn er in soorten en maten. Het ritme kan te snel of te traag zijn, regelmatig of onregelmatig, en de stoornis kan zich continu voordoen of in aanvallen komen.
Ventrikelfibrilleren of kamerfibrilleren is een ernstige hartritmestoornis. De hartkamers worden snel en chaotisch geprikkeld. Hierdoor trekken ze niet meer samen. Er wordt geen bloed meer rondgepompt en er ontstaat een hartstilstand.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Symptomen. Klachten die veel voorkomen bij een hartritmestoornis zijn hartkloppingen, hartoverslagen, een pijnlijk of drukkend gevoel op de borst, zweten, misselijkheid, een licht gevoel in het hoofd, of een een onprettig, angstig of benauwend gevoel.
Medicijnen bij hartritmestoornissen
Voorbeelden zijn metoprolol (Selokeen), bisoprolol (Emcor) en nebivolol. Dit behoudt het goede hartritme en voorkomt aanvallen. Voorbeelden zijn sotalol (Sotacor), flecaïnide (Tambocor), propafenon (Rytmonorm), disopyramide (Ritmoforine) en amiodaron (Cordarone).
Uw hart bonst hevig, de hartslag is snel of onregelmatig (het hart klopt ineens sneller en dan ineens weer langzamer). Meestal kunnen hartkloppingen geen kwaad. Bel direct uw huisarts of huisartsenpost als u bij hartkloppingen ook andere klachten heeft.
Bij ritmestoornissen klopt het hart te snel, te langzaam of onregelmatig. Dit vraagt meer inspanning van het hart. Bij langdurige ritmestoornissen, zoals boezemfibrilleren, kan dit leiden tot hartfalen.
Ieder jaar, tijdens de week van het hartritme, worden mensen aangeraden hartritmestoornissen op te sporen, via een app op hun smartphone of bij een arts. Daarbij wordt geen leeftijdsgrens vermeld. Nochtans is dergelijke vroegtijdige opsporing weinig zinvol voor personen zonder klachten die jonger zijn dan 65 jaar.
Zo'n stoornis kan de pompkracht van het hart verminderen, waardoor het hart onregelmatig gaat pompen en hartkloppingen ontstaan. Sommige hartritmestoornissen zijn levensbedreigend. Andere zijn ongevaarlijk maar vooral vervelend door de klachten die de ritmestoornis met zich meebrengt.
Als je hart af en toe overslaat is er meestal geen probleem. Je hoeft je dan geen zorgen te maken. Iedereen heeft er weleens last van.
Meer over hartritmestoornissen
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
Wanneer er hartritmestoornissen optreden kan dit een gevolg zijn van een magnesiumtekort. Extra magnesium kan dan helpen bij het opheffen of verminderen van hartritmestoornissen. Een tekort aan magnesium is vaak een combinatie van slechte voeding en leefstijl in combinatie met genetische aanleg.
Hartfalen is niet te genezen. De meeste mensen met hartfalen krijgen langzaam steeds meer klachten. De klachten kunnen ook een lange tijd hetzelfde blijven. Soms kunnen de klachten een tijd veel erger worden en dan weer minder.
Verminder je werkdruk, haast je minder, drink minder koffie en cola en neem meer tijd voor rust en ontspanning. Leer je hartritme controleren met behulp van biofeedback.
Een hartritmestoornis is in de meeste gevallen te herkennen op een ECG. Een voorbeeld van een hartritmestoornis is het hartblock. Een hartblock ontstaat als in het prikkelgeleidingssysteem de AV-knoop de elektrische prikkel niet meer geleidt van de boezems naar de kamers.
Bij een hartritmestoornis klopt het hart te snel, te langzaam of onregelmatig. Dit komt doordat de elektrische prikkel die de hartspier in beweging zet, verkeerd, te langzaam of te snel door het hart loopt.
