Zeker 65 diersoorten kunnen lachen, waaronder mensapen, vossen, koeien en vogels. Vrijwel de meeste diersoorten lachen volgens de onderzoekers zacht en onopvallend, zoals de korte piepjes van de rat of het gegrinnik van de mensaap.
Papegaaien. Ook bij de Nieuw-Zeelandse papegaai fungeert lachen als een signaal dat het spelen bevalt. Als twee papegaaien de luid fluitende lach van een soortgenoot horen op een bandje, gaan ze direct met elkaar spelen.
Als je lacht, komt er endorfine vrij. Dit 'gelukshormoon' vermindert het cortisolgehalte en beïnvloedt de hoeveelheid dopamine en serotonine, stofjes die je algemene gemoedstoestand positief beïnvloeden. Lachen verlaagt ook de bloeddruk en zorgt ervoor dat je beter bestand bent tegen pijn.
Lachen is een goede training voor je buikspieren!
Je traint ongemerkt je buikspieren, waardoor je ook ook nog eens meer calorieën verbrandt. Als je buikpijn van het lachen krijgt, voel je die workout voor je sixpack helaas wel…
Een lachende olifant stoot zelfs een trompetgeluid uit dat op 2 kilometer afstand te horen is. Wat vertelt dit dierengelach ons over de evolutie en functie van deze uiting van emotie?
Alle gewervelde dieren, zelfs reptielen en vogels, hebben tranen. Ze zijn van groot belang voor een goed gezichtsvermogen.
Wanneer de parkiet eenmaal praat, zal hij ook woorden of zinnetjes gaan zeggen die je hem nooit geleerd hebt. Ook kan het zijn dat je hem ineens hoort lachen, hoesten of zijn keel schrapen, zoals wij mensen wel eens doen.
Grijze roodstaarten
Kijk maar naar Einstein van de Knoxville Zoo in Tennessee, USA. Deze gevleugelde YouTube-ster kent maar liefst 200 woorden – al zijn er vogels bekend met een vocabulaire van meer dan 500 woorden.
De bekendste slimme bonobo is Kanzi, inmiddels 40 jaar oud, die honderden symbolen kan gebruiken om te communiceren met mensen. Dat niet alleen: hij begrijpt ook gesproken taal via de telefoon, drinkt zonder problemen uit een pakje met een rietje en kan zelfs een vuurtje maken en marshmellows roosteren.
Valkparkieten vinden het leuk om veel verschillende geluidjes te maken. Ze kunnen zachtjes kletsen, maar kunnen ook flink schreeuwen of zelfs proberen om jou na te praten. Geef je valkparkiet voldoende afleidingsmogelijkheden, ze vinden het ontzettend leuk om dingen te leren en te ondernemen.
Ze imiteren eigenlijk álle menselijke spraak. 'Papegaaien' betekent niet voor niets 'onnadenkend napraten'. Die omschrijving, uit de Dikke Van Dale, doet de dieren niet volledig recht. In werkelijkheid begrijpen ze na een flinke training prima wat ze zeggen.
“Op het eerste gezicht lijkt het niet alsof vogels veel emotie ervaren. Ze hebben een vrij vlakke uitstraling, zonder gezichtsuitdrukking, en ze maken geen geluiden die duidelijk op pijn of plezier duiden. Maar er zijn goede redenen om aan te nemen dat ze gevoelens kennen.
Papegaaien kunnen schreeuwen als ze pijn hebben, ziek zijn of zich angstig voelen. Het is belangrijk om hun gezondheid en welzijn in de gaten te houden en eventuele medische oorzaken uit te sluiten.
Hij krijgt het predicaat 'vrolijkste dier ter wereld' toegedicht: de quokka. Deze wallaby – een klein soort kangoeroe – lacht namelijk altijd.
Het beste antwoord. Het is het hele lichaamsplaatje, dat je (misschien onbewust) in je opneemt, als je zegt dat je kat (of hond) lacht.
Vooral vogelsoorten die bekendstaan als monogaam en intelligent, zoals papegaaien en parkieten, hebben daar last van. Er ontbreekt wetenschappelijk bewijs dat vogels rouw ervaren. Gedrag dat mensen associëren met rouw zou ook andere oorzaken kunnen hebben.
De zwarte vogel herkent gezichten, maakt gereedschappen, telt tot vijf en communiceert met soortgenoten. De kraai mag dan wel het bekendste voorbeeld zijn, er zijn nog veel meer gevleugelde slimmeriken.
Het niet in staat zijn om te huilen betekent trouwens niet dat dieren geen emoties kennen zoals verdriet. Er zijn legio diersoorten gevonden die bijvoorbeeld treurden om een verloren nakomeling of familielid, waaronder ganzen, wolven en zeehonden. Ze huilen er alleen nooit bij.
De raaf kan geluiden uit zijn omgeving imiteren, zoals de menselijke stem. Als een groep wilde raven een karkas claimt, nemen individuele raven stukken vlees en organen mee en verbergen die, om ze later in hun eentje op te eten. Een raaf onthoudt zo tientallen plekken waar hij eten heeft verstopt.
Over het algemeen is een Edel Papegaai een leuke rustige huiskamer vogel. Deze soort kan vrij goed praten en imiteren.
Er zijn ook veel manieren waarop de vogel de snavel gebruikt in het communiceren. Knarsen: Knarsen geeft tevredenheid en/of vermoeidheid aan. Ontspanning dus!
Dat hebben ze te danken aan hun syrinx, een geluidsorgaan dat onderin hun luchtpijp zit. Bij papegaaien is dit orgaan sterk ontwikkeld, waardoor ze meerdere geluidstrillingen tegelijkertijd kunnen produceren. Hierdoor is de papegaai één van de weinige dieren die de lage tonen van de mens op kan pikken en kan imiteren.
