Overbelasting is een van de meest voorkomende oorzaken van liespijn. Andere veel voorkomende oorzaken zijn fracturen, slijtage van het kraakbeen in de heup maar ook een liesbreuk of nierstenen kunnen pijnklachten in de lies geven. Het is daarom belangrijk om snel de juiste diagnose te stellen.
Een blessure in de lies is een overbelasting die kan optreden bij het lopen. Hoewel liesklachten meestal veroorzaakt worden door een blessure van een van de spieren in de lies, is het mogelijk dat een liesbreuk of darmproblemen de mogelijke boosdoeners zijn. Ga daarom met liesklachten altijd eerst langs de huisarts.
De liezen (voorvoegsel: inguinaal/inguinale) zijn bij de mens de twee huidplooien die de grens vormen tussen de bovenbenen en het onderlijf. Onderhuids zitten bij de liezen lymfeklieren. Deze spelen een rol bij het afweersysteem. Bij bepaalde ziekten kunnen deze klieren opgezet raken.
De symptomen van liesklachten
Vaak is de pijn het gevolg van een overbelasting van de pezen van je lies of de klacht is plotseling ontstaan door een verrekking van je liesspieren. Overbelasting ontstaat bijvoorbeeld door te snelle toename in sportactiviteit, verkeerd schoeisel of een verkeerde looptechniek.
Symptomen liespijn
Een beknelde zenuw geeft klachten als: Een brandende, soms stekende pijn in de liesstreek, die kan uitstralen naar de binnenzijde van het bovenbeen of voorzijde van het been, de schaamstreek en soms de rug.
Een liesbreuk geneest nooit vanzelf. U kunt geopereerd worden, maar dat is alleen nodig als u klachten heeft. Dan is de kans klein dat de liesbreuk ineens bekneld raakt.
Een trekkend of stijf gevoel, pijn, zwelling, verkleuring van of een zwaktegevoel in het lidmaat kunnen de eerste klachten zijn. Ze kunnen plots ontstaan, na het maken van een bepaalde beweging, of eerder geleidelijk.
Voel je dat je meer rust kan gebruiken, maar wil je graag in conditie blijven? Beoefen dan voor een tijdje een andere sport (bv. fietsen) die minder belastend is voor je lies. Rekoefeningen helpen om pijn in je liesstreek te behandelen.
Wanneer de liesklachten het gevolg zijn van een ruptuur, ligt de oorzaak in een plotselinge beweging zoals een sliding of draaibeweging bij voetbal. Hierbij voelt de sporter een plotselinge pijnscheut in de lies, waarna er stekende pijn in combinatie met zwelling en verkleuring optreedt.
Normaal gesproken duren liesklachten 6 - 10 weken. Duurt de klacht langer dan wordt gesproken van chronische liesklachten. Soms kunnen chronische liesklachten wel jaren duren. Echter met veel geduld en consequent oefenen is een liesblessure doorgaans goed op te lossen.
Een vergrote lymfeklier in de lies
In de huisartsenpraktijk zien we regelmatig patiënten met een voelbare lymfeklier. In driekwart van de gevallen gaat het om een lokaal verschijnsel: bij 55% van de patiënten zit de vergrote lymfeklier in de hals, bij 14% in de liezen, bij 5% in de oksels en bij 1% supraclaviculair.
Als zo'n zenuwwortel in de wervelkolom (bijvoorbeeld bij een hernia van de tussenwervelschijf) of bij het verlaten van de wervelkolom geïrriteerd raakt, kan dit pijnklachten geven in de rug, lies of been. Soms bestaat er ook krachtverlies in uw been/de benen en tintelingen of een doof gevoel in het pijnlijke gebied.
Beide zijn bedekt met kraakbeen. We spreken van artrose als het kraakbeen in het heupgewricht beschadigd raakt of toenemend verdwijnt. Dit leidt, door slijtage en vormverandering van de heupkop, tot stijfheid en pijn. Deze pijn wordt vaak gevoeld rondom de lies, de bil en het bovenbeen.
Symptomen liesbreuk en hoe herken je een liesbreuk
Dit kan een zeurderige, branderige of stekende pijn zijn. Soms heeft u helemaal geen klachten. U kunt een liesbreuk herkennen aan een zwelling in de lies die u kunt zien of voelen. Soms heeft u wel pijn in de lies, maar ziet of voelt u geen bult.
Wanneer de liesklachten het gevolg zijn van een ruptuur, ligt de oorzaak in een plotselinge beweging zoals een sliding of draaibeweging bij voetbal. Hierbij voelt de sporter een plotselinge pijnscheut in de lies, waarna er stekende pijn in combinatie met zwelling en verkleuring optreedt.
Personen met een heupadductoren scheur voelen tijdens het ontstaan van het letsel een plotselinge scherpe pijn of een trekkende sensatie in de liesregio. In minder ernstige gevallen kan men zijn activiteit afmaken en pas symptomen ervaren tijdens de cooling down.
Vaak staat ervoor liesklachten twee weken rust. Indien jij te snel je sportieve activiteiten oppakt dan is de kans groot dat de liesklachten verergeren. Kortom neem daarom in eerste instantie een korte rustperiode.
Het belangrijkste verschil tussen wandelen en fietsen is de snelheid waarmee je een afstand aflegt. Maar omdat je sneller gaat op een fiets, betekent het niet dat je meer doet. Wanneer je 1 uur rustig fietst verbrand je evenveel calorieën als een wandeling van 1 uur.
Effectieve behandeling
82% kan na 2 weken weer op het oude niveau sporten met een duidelijke afname van pijn, na 12 weken is dit 88%. In de meeste gevallen heeft u binnen 3 behandelingen al een heel stuk minder pijn.
Deze blessure dient behandeld te worden met rust, evt. tapen en later revalidatie met gedoseerde sporthervatting en spierversterking van de been- en rompspieren. Het genezingsproces duurt gemiddeld 6 tot 12 weken voordat volledige sporthervatting op oorspronkelijk niveau weer mogelijk is.
Meestal kan het geen kwaad om enige tijd met een liesbreuk rond te blijven lopen. Maar er zijn uitzonderingen: in een enkel geval kan een liesbreuk wel gevaar opleveren. Dit gebeurt wanneer de darm bekneld begint te raken.
stijfheid, vooral na periode van bewegingloosheid, zoals 's morgens (startpijn) krakend geluid/gevoel. bewegingsbeperking. standsverandering.
Gelukkig is, naast gezonde voeding, blijven bewegen juist goed om klachten te verminderen en is wandelen bij uitstek een geschikte activiteit. Omdat artrose slijtage van het kraakbeen is, dien je wel je eigen grenzen in de gaten te houden. Ook al is bewegen goed, overdaad schaadt in dit geval.
Symptomen. Deze kunnen verschillend zijn, maar vrijwel altijd is er sprake van pijn aan de buitenzijde van de heup. De pijn neemt toe bij het liggen op de aangedane zijde, maar soms ook als men op de andere heup ligt. De pijn kan uitstralen langs de buitenzijde van het bovenbeen tot de knie.
