Gratis plastic tassen zijn niet toegestaan. Het doel is om afval op straat en in zee tegen te gaan. En verspilling van grondstoffen te voorkomen.
losse voedingsmiddelen te beschermen tegen vuil en ziekteverwekkers; lekvocht van rauwe vis, rauw vlees of rauw gevogelte uit niet afgesloten verpakking af te vangen. Lekvocht van deze producten kan leiden tot kruisbesmetting van andere levensmiddelen.
Alle kapotte tassen kunnen weg. Maar wat doe je met ermee? Lever ze in bij het plastic afval en recycle ze. Bijna alle gemeenten zamelen plastic verpakkingsmateriaal in.
Onder meer Kenia, Tanzania, en Oeganda verbieden het gebruik van plastic tasjes, maar één land steekt kroon: Rwanda. Het land wil als eerste van de wereld volledig plastic vrij zijn. Rwanda's eerste plastic verbod wordt in 2009 ingevoerd.
De meeste plastic tasjes zijn gemaakt van aardolie. Er zijn ook tasjes van bioplastic, met maïs, suikerriet of aardappels als grondstof. In het buitenland (en soms in Nederland) komen tasjes voor van oxo-degradeerbare kunststof, dat niet gerecycled of gecomposteerd kan worden.
Gratis plastic tassen zijn niet toegestaan. Het doel is om afval op straat en in zee tegen te gaan. En verspilling van grondstoffen te voorkomen.
Elk jaar belandt er wereldwijd gemiddeld 8 miljoen ton plastic afval in zee, ofwel elke minuut een volle vrachtwagen afval. Plastics blijven tot 450 jaar aanwezig, en de kleine fragmenten verdwijnen zelfs nooit helemaal. Marien zwerfvuil vermijden en verminderen staat hoog op de nationale en internationale agenda.
Plastic maakt niet alleen een vuilnisbelt van de kusten, maar schaadt ook de levensomgeving van zeedieren. Dieren raken verstrikt in grotere stukken plastic, en verwarren kleinere stukjes voor voedsel. Het inslikken van plastic deeltjes kan de vertering van voeding verhinderen.
Het klinkt futuristisch, maar plastic kan vrij gemakkelijk worden vervangen door een biologisch afbreekbaar alternatief, waarvoor ook nog eens geen fossiele brandstoffen nodig zijn: schimmels. Sterker nog, met schimmels is niet alleen plastic, maar ook afbreekbaar rubber, leder, textiel en hout te maken.
Plastic heeft een nare eigenschap: het vergaat niet. In de natuur of in zee valt het langzaam uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het blijft plastic. Dieren kunnen plastic niet verteren, als ze het opeten kunnen ze er dood van gaan. Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden.
Dat meldt het AD. Dat werkt zo: Je betaalt 0,35 cent voor de plastic tasjes die je met je boodschappen krijgt. Dat geld krijg je weer terug als je de tassen weer inlevert als de boodschappen worden bezorgd.
Scheiden doe je zorgvuldig
Kleine plastic spullen die geen verpakking zijn, zoals een tandenborstel, horen bij het restafval. Grote plastic spullen zoals kapotte tuinstoelen, speelgoed en ook grote stukken piepschuim, kun je naar de milieustraat brengen zodat het gerecycled wordt.
Of toch 5 of 10 cent? Als het aan het ministerie ligt, vragen winkeliers sinds dit jaar 25 cent per plastic tasje. Maar minder mag ook, als de consument maar 'iets' betaalt voor het plastic.
1) zak met handvatten of een draagriem om spullen in mee te nemen Voorbeelden: `schooltas`, `schoudertas`, `toilettas` 2) kop voor koffie of thee Voo...
De nadelen van plastic
Je vindt plastic afval als zwerfvuil op het land, in oceanen, zeeën en rivieren. De kleinste deeltjes plastic kunnen schade veroorzaken bij dieren. In laboratoriumonderzoek zijn ook de eerste aanwijzingen gevonden van nadelige effecten op de gezondheid van mensen.
Plastic in mensen
Anders dan kwartels en vissen kunnen mensen niet doelbewust met plastic worden gevoerd. In het laboratorium is gebleken dat microplastics schade aan menselijke cellen aanrichten, onder meer door allergische reacties en het afsterven van cellen.
Papier is bijvoorbeeld minder sterk dan plastic. Voor een papieren tas is dus meer materiaal nodig dan voor een plastic tas waar hetzelfde gewicht in kan. Allebei de materialen kunnen goed gerecycled worden. Plastic heeft wel één groot nadeel: als het als zwerfafval in zee belandt, draagt het bij aan de 'plastic soep'.
Het goede van karton is dat het een natuurlijk materiaal is van hernieuwbare oorsprong en volledig recyclebaar. Door de zeer goede recycling mogelijkheden is karton een ideaal verpakkingsmateriaal voor de circulaire economie.
Verschillende soorten doorzichtige platen
Plexiglas platen zijn beschikbaar in een glasheldere variant en zijn echte glasvervangers. De kunststof platen zijn volledig transparant en zijn nauwelijks te onderscheiden van glas. Plexiglas is een slagvast en sterk materiaal.
Het plastic dat in de zeeën terechtkomt, verteert niet. Het valt uit elkaar in steeds kleinere stukjes, die ook nog eens steeds giftiger worden. Door al die kleine deeltjes plastic in het water veranderen de oceanen in een plastic soep.
De afbreektijden voor afval variëren van enkele weken tot een eeuwigheid. Niet-natuurlijke materialen als plastic en kauwgom vergaan niet, maar vallen uiteen in piepkleine deeltjes die in de bodem of in het water blijven rondzwerven (microplastics).
15 jaar afbraaktijd en zelfs dan nog schadelijk
Ze bestaan uit acrylacetaat, een kunststof die erg traag afbreekt. Pas na 10 tot 15 jaar schiet er schijnbaar niks meer van over, maar er zit een addertje onder het gras. Want het plastic is niet echt 'vergaan', het is afgebroken tot microplastics.
Binnen deze categorie is de vertrouwde boodschappentas het bekendste voorbeeld. Deze wordt gemaakt van plastic – een materiaal dat niet kan verteren, maar moet verweren.
