Daar waar mannen opeens hevige pijn op de borst kunnen krijgen, voelen vrouwen zich bij hartklachten 'gewoon' niet echt goed. Ze voelen zich een beetje slap, zeurderig en moe. Ze hebben last van hartkloppingen, ervaren (extreme) vermoeidheid en slapen slecht.
Pijn op de borst en steken in de bovenarm zijn bij mannen vaak het teken dat er iets mis is, bij vrouwen treden die signalen vaak niet eens op. Vrouwen hebben bijvoorbeeld last van moeheid, kortademigheid bij het sporten of pijn in de schouderbladen.
De klachten uiten zich meestal in een beklemmende of drukkende pijn op de borst die een benauwd gevoel geeft. De pijn kan uitstralen naar de armen, de kaken, de rug of de maagstreek en kan ook gepaard gaan met zweten of misselijkheid.
Als de hartkleppen niet goed functioneren, moet het hart extra hard werken om voldoende bloed rond te pompen. De niet goed functionerende hartklep kan vernauwd zijn of niet goed meer sluiten. Wanneer het hart te langzaam of te snel klopt (ritmestoornis), werkt het hart minder goed, waardoor hartfalen kan ontstaan.
Als je kortademig bent bij het traplopen, je benen vaak dik worden, of je ervaart vaak onverklaarbare vermoeidheid of zwakte, kan dit een teken zijn van hartfalen. Hartfalen komt bij vrouwen vaak voor, vooral als er tevens sprake is van een hoge bloeddruk, obesitas of hoge bloedsuikerspiegel (diabetes).
- De huisarts stelt de voorlopige diagnose 'hartfalen' bij een patiënt met een van de kernsymptomen (dyspnoe, moeheid, oedeem) in combinatie met paroxismale nachtelijke benauwdheid, orthopnoe, crepitaties, verhoogde centraalveneuze druk, een derde harttoon of een ictus buiten de medioclaviculaire lijn.
Bij deze vorm van hartfalen heeft het hart minder spierkracht. Elke hartslag pompt de linkerkamer 40% of minder van het bloed weg. De hartspier is vergroot, dunner en slapper dan normaal. Het hart vult zich goed met bloed, maar knijpt minder goed.
Bekende hart- en vaatziekten zijn hartkramp, hartinfarct, beroerte en etalagebenen.
Pijn als gevolg van hartproblemen voelt men gewoonlijk in de borst, maar het kan zich ook ergens tussen de bovenbuik en hals bevinden, inclusief de armen en schouders. U kunt deze pijn als onaangenaam ervaren, maar ook als drukkend, brandend of stekend.
De meest voorkomende klacht bij een hartinfarct is een beklemmende of drukkende pijn midden op de borst. Deze pijn kan uitstralen naar bovenarmen, hals, kaak, rug en maagstreek. De pijn kan samengaan met zweten, misselijkheid of braken.
Je kunt hierbij ook zweten, braken of erg misselijk zijn. Daarnaast komen er ook minder duidelijke klachten voor bij een hartinfarct, zoals extreme moeheid, kortademigheid of duizeligheid. Deze komen iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Een ECG van het hart in rust registreert de elektrische activiteit van het hart, terwijl je in rust bent. ECG betekent elektrocardiogram. Met een ECG wordt informatie verkregen over de vraag of er sprake is van een hartziekte zoals hartritmestoornissen of angina pectoris.
De onderzoekers zagen een piek in het aantal hartaanvallen aan het begin van de week, met het hoogste percentage op maandag. Ook op zondagavond blijken mensen een groter risico te lopen op een hartaanval.
Een stresscardiomyopathie of takotsubo cardiomyopathie kan ontstaan na hevige stress. De klachten lijken op een hartinfarct. Mogelijk zorgen stresshormonen voor een soort tijdelijke verlamming van een deel van de hartspier. Hierdoor trekt deze minder goed samen.
Angina pectoris (of hartkramp) is een vorm van coronairlijden die zorgt voor een pijnlijk of beklemmend gevoel op de borst. Uw hart krijgt op dat moment te weinig zuurstof. Angina pectoris is niet hetzelfde als een hartinfarct.
De huisarts zal vragen naar je medische voorgeschiedenis en medicijngebruik. Ook doet de huisarts lichamelijk onderzoek. De huisarts zal daarbij naar je hart en longen luisteren, je bloeddruk en pols meten en onderzoeken of en waar je vocht vasthoudt.
Vaak plassen`s nachts; het hart hoeft 's nachts vaak minder hard te werken waardoor het bloed weer beter weggepompt wordt. Er stroomt meer bloed door de nieren waardoor je vaker moet plassen. Minder gaan plassen; dit komt door de slechtere doorbloeding van de nieren.
Als bij u hartfalen wordt vastgesteld, is het belangrijk om uw bloeddruk te blijven controleren. Een normale bloeddruk varieert naargelang de leeftijd, maar een hoge bloeddruk (hoger dan 140/80 mmHg) is schadelijk voor uw hartfunctie, leidt tot meer klachten en vereist een langdurige behandeling.
Hartfalen kan voorkomen in één harthelft of in beide harthelften: Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden.
Eet ook geen snacks en kant-en-klare maaltijden met veel zout, zoals soep, pizza en chips. Kijk bij het Voedingscentrum hoe u minder zout kunt eten. Let op: gebruik geen zout-vervangers waar kalium in zit, zoals kaliumzout. Kaliumzout kan gevaarlijk zijn als u medicijnen tegen hartfalen gebruikt.
Bij hartfalen pompt uw hart minder bloed rond dan normaal. U wordt snel moe als u zich inspant. U voelt zich snel buiten adem en benauwd. Uw voeten en enkels worden dikker.
Hoge BNP-spiegels in uw bloed zijn in verband gebracht met hartfalen en de test is handig voor zowel diagnose- als beheerbeslissingen. Onlangs is het meten van BNP of N-terminaal BNP routine geworden bij het beoordelen van de diagnose en ernst van hartfalen en de test is gemakkelijk verkrijgbaar.
De echo (echocardiogram) van het hart bepaalt met zekerheid of je hartfalen hebt. De echo meet ook de knijpkracht(ejectiefractie) van het hart. De knijpkracht geeft aan hoeveel bloed er bij het samentrekken van het hart wordt uitgepompt. De cardioloog doet verder onderzoek om de oorzaak van het hartfalen te vinden.
