Al met al zijn grofweg 3 groepen van medicijnen voor neuropathische pijn: anti-epileptica; de meest voorgeschreven anti-epileptica zijn Pregabaline (Lyrica), Gabapentine (Neurontin), carbamazepine Tegretol) en oxcarbamazepine (Trileptal). Onze Fenytoine hoort ook bij deze groep.
Welke medicijnen geven neuropathie? Er zijn een heel aantal nieuwe middelen die neuropathie kunnen veroorzaken, waaronder chemokuren om kanker te bestrijden zoals bortezomib, ixabepilone, tacrolimus en oxaliplatin. Ook de cholesterolverlagers en anti-depressiva kunnen neuropathie veroorzaken.
Veel mensen met neuropathie voelen zich beter als ze uitgerust zijn en goed in hun vel zitten. Zorg dat u voldoende beweegt. Regelmatig bewegen, zoals wandelen, blijkt een gunstig effect te hebben op neuropathie na chemotherapie. Vermijd contact met kou, zoals kou uit de koelkast of buiten.
Als neuropathie het gevolg is van zenuwbeschadiging, zal een sneller herstel van de zenuwen de symptomen van neuropathie verminderen. Het nemen van magnesium zou het genezingsproces dus kunnen versnellen.
Vitamine B12 tekort is een bekende oorzaak van neuropathie, vooral bij alcoholisme. Maar een tekort geeft ook bloedarmoede. Daardoor krijg je weer last van vermoeidheid, benauwdheid, soms pijn op de borst en een gebrek aan eetlust. Een Vitamine B12 tekort is dus ook slecht voor de zenuwen.
De behandeling van een beknelde zenuw
Ook kan bijvoorbeeld een fysiotherapeut of manueel therapeut jou helpen. Zij gaan met je in gesprek over je klachten en doen lichamelijk onderzoek. Tijdens het lichamelijke onderzoek, kijkt de therapeut naar bewegingen die in jouw geval de beknelde zenuw verder beknellen.
In de meeste gevallen probeert een chiropractor de zenuwbeknelling te verhelpen door het uitoefenen van handmatige druk op de punten van het lichaam waar de beknelling zich bevindt. Op die plek vergroot de bewegelijkheid, waardoor er ruimte ontstaat voor de beknelde zenuw.
Behandeling door de pijnspecialist
Bij een injectie krijgt u verdovende en ontstekingsremmende medicijnen ingespoten bij de beklemde zenuw. Door de medicijnen neemt de zwelling en vaak ook de pijn af. Soms geeft deze behandeling niet het gewenste resultaat.
Zorg voor voldoende nachtrust. Veel mensen met neuropathie voelen zich beter als ze uitgerust zijn en goed in hun vel zitten. Zorg dat je voldoende beweegt. Regelmatig bewegen, zoals wandelen, blijkt een gunstig effect te hebben op neuropathie door chemotherapie, doelgerichte therapie of immunotherapie.
Vitamine B12 is nodig voor je bloed en zenuwen. Door te weinig vitamine B12 kun je klachten hebben, zoals minder gevoel in vingers en tenen.
Als je bloedsomloop slecht is of beperkt wordt, kan zuurstofrijk bloed niet alle plaatsen van je lichaam goed bereiken. Daardoor ontstaat er lokaal een zuurstoftekort. Dat veroorzaakt een tintelend gevoel. Als het bloed weer vrij baan krijgt, bijvoorbeeld als je anders gaat zitten, verdwijnt het gevoel vanzelf.
Als u neuropathie denkt te hebben, zal om tot een goede diagnose te komen, de neuroloog met u de hele ziektegeschiedenis doornemen. Hij wil uw symptomen weten, en wanneer deze optraden. Ook zal hij daarna een lichamelijk en neurologisch onderzoek verrichten.
Drink liever geen alcohol. Je klachten kunnen dan erger worden. Als je je somber, bang of boos voelt over de pijn, kan dit de pijn erger maken. Praat over je pijn met je partner, vrienden of familie.
Vooral de aantasting of beknelling van bepaalde zenuwen kan soms met een MRI goed in beeld worden gebracht. Het maken van een MRI duurt langer dan het maken van een CT-scan, gemiddeld ongeveer een half uur. Deze tijd moet iemand ook stil kunnen liggen. Jonge kinderen (onder de zes jaar) krijgen daarom soms narcose.
Een beknelde zenuw is eigenlijk een fysieke belemmering van het bedradingssysteem van het lichaam. De symptomen zijn onder andere een verdoofd gevoel, scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en spierzwakte. Meestal wordt een beknelde zenuw geassocieerd met scherpe pijn in het getroffen lichaamsdeel.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Een zenuw kan tijdelijk uitgeschakeld worden door een verkeerde houding zoals bij een 'slapende' hand of voet of bij een gekneusde zenuw na een harde klap of hoge druk van buitenaf. Deze vormen van zenuwbeschadiging gaan na enige tijd vanzelf weer over.
Permanente schade treedt meestal niet op als de zenuw voor korte tijd bekneld is geweest. Als deze binnen 2 weken weer vrij is, dus wanneer de compressie is opgeheven, keert de functie terug naar normaal. Als dit niet lukt, kan er chronische pijn ontstaan en kan de zenuwbeschadiging blijvend zijn.
De zorg bij een beknelling van een zenuw in de rug begint altijd met een intake. De osteopaat vraagt naar je klachten en stelt vast hoeveel klachten je ervaart. Hierna zal er een lichamelijk onderzoek uitgevoerd worden. Er zal onderzocht worden waar de beknelling precies gelokaliseerd is.
Er is nog geen medicijn dat polyneuropathie geneest. Er zijn wel behandelingen die de pijn en andere klachten minder kunnen maken. Vaak helpt een gezonde leefstijl samen met begeleiding en medicijnen het best. De meeste behandelingen hebben voor- en nadelen.
Verder kan magnesiumsulfaat, in doseringen van 500-1000 mg ingezet worden om de pijnstillende werking van andere stoffen te potentiëren, via het effect op de zogenaamde NMDA receptor. Deze receptor speelt een belangrijke rol bij de pijnverwerking op ruggenmergniveau.
Vitamines B en D lijken in belangrijke mate zowel het regeneratieproces van zenuwbanen, alsook het functioneel herstel van het eindorgaan te versterken. Vitamines C en E vertonen een belangrijk antinociceptief effect.
