De belangrijkste symptomen zowel bij vrouwen als bij mannen zijn kortademigheid, vermoeidheid en onvermogen om zichzelf te belasten. Bij het lichamelijk onderzoek kunnen er tekenen van overvulling zijn, zoals vocht in de benen, in de buik of in het nekgebied.
Bij hartfalen pompt uw hart minder bloed rond dan normaal. U wordt snel moe als u zich inspant. U voelt zich snel buiten adem en benauwd. Uw voeten en enkels worden dikker.
Als de hartkleppen niet goed functioneren, moet het hart extra hard werken om voldoende bloed rond te pompen. De niet goed functionerende hartklep kan vernauwd zijn of niet goed meer sluiten. Wanneer het hart te langzaam of te snel klopt (ritmestoornis), werkt het hart minder goed, waardoor hartfalen kan ontstaan.
Pijn op de borst en steken in de bovenarm zijn bij mannen vaak het teken dat er iets mis is, bij vrouwen treden die signalen vaak niet eens op. Vrouwen hebben bijvoorbeeld last van moeheid, kortademigheid bij het sporten of pijn in de schouderbladen.
3 van de 4 mensen met een hartaanval hebben een drukkend gevoel op de borst of pijn in de borst. Dit gaat niet weg bij rustig zitten of liggen. Het drukkende gevoel en de pijn zijn na 15 minuten nog niet weg. Mensen die ouder zijn dan 65 jaar hebben vaker geen drukkend gevoel op de borst of pijn in de borst.
Signalen. Een belangrijk signaal van een hartinfarct is een aanhoudende drukkende pijn midden op de borst. Deze beklemmende pijn op de borst gaat vaak samen met: uitstralende pijn naar de linker, soms de rechterarm of beide armen, maar ook naar de schouders, hals, kaak, schouderbladen of maagstreek.
Pijn als gevolg van hartproblemen voelt men gewoonlijk in de borst, maar het kan zich ook ergens tussen de bovenbuik en hals bevinden, inclusief de armen en schouders. U kunt deze pijn als onaangenaam ervaren, maar ook als drukkend, brandend of stekend.
Het hart pompt niet genoeg bloed rond, omdat het niet goed kan samenknijpen of ontspannen. De druk in het hart zelf neemt daardoor toe. Hartfalen kan acuut ontstaan of chronisch zijn. Bij acuut hartfalen komen de symptomen plotseling, zoals bij een hartaanval.
Eet ook geen snacks en kant-en-klare maaltijden met veel zout, zoals soep, pizza en chips. Kijk bij het Voedingscentrum hoe u minder zout kunt eten. Let op: gebruik geen zout-vervangers waar kalium in zit, zoals kaliumzout. Kaliumzout kan gevaarlijk zijn als u medicijnen tegen hartfalen gebruikt.
Als je kortademig bent bij het traplopen, je benen vaak dik worden, of je ervaart vaak onverklaarbare vermoeidheid of zwakte, kan dit een teken zijn van hartfalen. Hartfalen komt bij vrouwen vaak voor, vooral als er tevens sprake is van een hoge bloeddruk, obesitas of hoge bloedsuikerspiegel (diabetes).
De cardioloog maakt een echo van je hart. De echo (echocardiogram) van het hart bepaalt met zekerheid of je hartfalen hebt. Een echo meet ook de knijpkracht (ejectiefractie) van het hart. De knijpkracht geeft aan hoeveel bloed er bij het samentrekken van het hart wordt uitgepompt.
Als bij u hartfalen wordt vastgesteld, is het belangrijk om uw bloeddruk te blijven controleren. Een normale bloeddruk varieert naargelang de leeftijd, maar een hoge bloeddruk (hoger dan 140/80 mmHg) is schadelijk voor uw hartfunctie, leidt tot meer klachten en vereist een langdurige behandeling.
Belangrijkste resultaten. De HR voor hartfalen begint toe te nemen bij een hartslag in rust van ~ 60 slagen per minuut (Figuur 1).
Hartfalen kan voorkomen in één harthelft of in beide harthelften: Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden.
Bij deze vorm van hartfalen heeft het hart minder spierkracht. Elke hartslag pompt de linkerkamer 40% of minder van het bloed weg. De hartspier is vergroot, dunner en slapper dan normaal. Het hart vult zich goed met bloed, maar knijpt minder goed.
Systolisch hartfalen betekent dat er minder bloed het hart uit wordt gepompt omdat de knijpkracht van de hartspier is afgenomen, waardoor het hart zich minder krachtig samentrekt. Dit is de meest voorkomende oorzaak van hartfalen.
Bloedonderzoek is nuttig om na te gaan of u hartfalen heeft, maar ook om naar mogelijke oorzaken van hartfalen te zoeken. Hoge BNP-spiegels in uw bloed zijn in verband gebracht met hartfalen en de test is handig voor zowel diagnose- als beheerbeslissingen.
Over het algemeen is hartfalen een aandoening die het meest voorkomt bij mensen van 60 jaar en ouder. Toch komt hartfalen ook bij jonge mensen voor, bijvoorbeeld als gevolg van ziekte van de hartspier (cardiomyopathie) of een aangeboren hartafwijking.
Het hart is eigenlijk een zuigpomp. Door de hoge bloeddruk moet het hart met meer kracht (tegen een weerstand) pompen, hetgeen tot een verdikte en minder elastische hartspier kan leiden. Hierdoor gaat de zuigfunctie en daarmee de totale pompkracht van het hart achteruit. Hierdoor kan hartfalen ontstaan.
De onderzoekers zagen een piek in het aantal hartaanvallen aan het begin van de week, met het hoogste percentage op maandag. Ook op zondagavond blijken mensen een groter risico te lopen op een hartaanval.
Kun je een hartinfarct aan voelen komen? Vaak lijkt een hartinfarct opeens te ontstaan. Maar meestal zijn er al eerder vernauwingen in de bloedvaten rond het hart te zien. Je kan ook al langer klachten hebben.
Een stresscardiomyopathie of takotsubo cardiomyopathie kan ontstaan na hevige stress. De klachten lijken op een hartinfarct. Mogelijk zorgen stresshormonen voor een soort tijdelijke verlamming van een deel van de hartspier. Hierdoor trekt deze minder goed samen.
Door de hoeveelheid lucht in het maag-darmstelsel wordt het middenrif naar boven gedrukt en kan het directe of indirecte druk op het hart uitoefenen. Er kunnen verschillende hartklachten ontstaan, onder andere pijn die op angina pectoris lijkt. In ernstige gevallen kan een korte bewusteloosheid optreden.
