Met een coloscopie (kijkonderzoek van de dikke darm), bekijken we de darmwand met een endoscoop en zien we of er darmpoliepen aanwezig zijn. De endoscoop is een dunne flexibele scoop slang die via de anus de darm wordt ingeschoven. Tijdens dit onderzoek kunnen we poliepen direct verwijderen.
Klachten en symptomen bij dikke darm poliepen. Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Symptomen en klachten
Meestal geven poliepen geen symptomen. Indien ze wel klachten geven kan het gaan om constipatie en/of diarree, bloedverlies langs de anus en bloed in de stoelgang.
Poliepen in de dikke darm geven vaak geen klachten, maar hoe groter ze zijn, hoe groter de kans is dat ze klachten geven of uitgroeien naar darmkanker. Klachten die voorkomen bij grotere poliepen zijn: Buikpijn.
Gezonde ontlasting is bruin en smeuïg. Dan kan veranderen door wat je eet. Zo zorgt spinazie voor een groenige kleur en maken bietjes of rode kool je ontlasting een beetje rood. Dat is normaal.
Neuspoliepen genezen niet vanzelf, maar die kan men laten zitten. Andere poliepen kan men beter uit voorzorg weghalen.
Darmpoliepen zijn woekeringen van het darmslijmvlies. De poliepen variëren in grootte en vorm. Een deel van de poliepen kan langzaam uitgroeien tot darmkanker. De poliepen worden om die reden verwijderd tijdens een kijkonderzoek van de dikke darm (coloscopie).
Watercontrastechoscopie is een simpele manier om poliepen, myomen, vorm afwijkingen en andere afwijkingen van de baarmoederholte op te sporen. Het is een inwendig echoscopisch onderzoek waarbij de binnenkant van de baarmoeder zichtbaar wordt gemaakt door water in de baarmoederholte in te brengen.
Darmpoliepen zitten op het slijmvlies van de darm; meestal de dikke darm. In de dunne darm komen ze veel minder vaak voor. Omdat poliepen vaak geen klachten geven, hebben veel mensen poliepen zonder het te weten. Ongeveer 5 tot 20 % van alle mensen boven de 50 jaar heeft darmpoliepen.
Als een poliep groter wordt dan 1 cm gaat het risico dat die later ontaardt geleidelijk toenemen. Gelukkig is het slechts een minderheid die uiteindelijk evolueert naar een groter kwaadaardig gezwel. Dit kan dan tot 4 à 6 cm groot worden zodat de darm daardoor ook vernauwd of geblokkeerd geraakt.
Poliepen in de darm komen vrij vaak voor. Mensen kunnen ook meerdere poliepen in hun darm hebben. Veel mensen hebben deze zonder het te weten; poliepen geven vaak geen klachten. Sommige poliepen kunnen uitgroeien tot darmkanker.
De schatting is dat de ontwikkeling van een poliep tot darmkanker zo'n 10-15 jaar kan duren. Als gedurende deze periode het nog goedaardige gezwel (de darmpoliep) wordt weggehaald, wordt het ontstaan van darmkanker uit deze poliep voorkomen.
Verwijderen van een poliep
Een poliep kan abnormaal bloedverlies veroorzaken. De arts kan de poliep verwijderen met een schaartje en tangetje, een elektrisch verhit klein lisje of een “happertje” dat via de kijkbuis wordt ingebracht. Over het algemeen doet dit geen pijn omdat er geen pijnzenuwen in een poliep zitten.
Van de patiënten met niet-uitgezaaide dikkedarmkanker ontwikkelt ongeveer één op de acht binnen drie jaar na behandeling voor niet-uitgezaaide kanker alsnog uitzaaiingen naar andere organen (zie tabel). Deze kans is groter bij patiënten met verder uitgebreide ziekte bij eerste diagnose.
Er is een heel kleine kans op overlijden als gevolg van een coloscopie. Hoe groot deze kans is, is nog niet goed bekend. Deze kans zal waarschijnlijk liggen tussen 1 op de 40.000 en 1 op de 10.000. Dit hangt bijvoorbeeld af van de ernst van de eventuele afwijkingen en de gezondheid van de patiënt.
Tijdens de operatie wordt een kijkbuis, met een doorsnede van vier centimeter, via de anus ingebracht. Er wordt lucht in de endeldarm geblazen. Vervolgens wordt met een mesje de poliep of het gezwel losgemaakt en verwijderd.
Alle Nederlandse mannen en vrouwen van 55 tot en met 75 jaar krijgen iedere twee jaar een uitnodiging om deel te nemen aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. Zij sturen hun ontlasting op, die nagekeken wordt op bloedsporen.
De alarmsymptomen die zullen worden besproken zijn: orale en mondmotorische afwijkingen, dysfagie, odynofagie (=pijn bij slikken), spugen, recidiverende KNO- en luchtwegproblematiek, afwijkende defecatie zoals diarree, obstipatie, ontkleurde ontlasting, bloedbijmenging en neurologische symptomen zoals hoofdpijn, ...
Hoe donkerder de kleur van het bloed, hoe verder de bloeding weg zit van de anus. Het bloed is dan al een tijdje onderweg in uw maag-darmsysteem. Helderrood bloed bij ontlasting betekent dat het bloed nog vers is. Dit kan wijzen op bijvoorbeeld aambeien of een anusfissuur; dit is een kloofje in de huid rond de anus.
5. Overwegend mild voor je darmen. Griekse yoghurt bevat gunstige bacteriën (probiotica) die bijdragen aan een gezonde balans in je darmflora [12-14]. Op deze manier draagt de yoghurt bij aan gezonde darmen en daarmee aan een goede vertering.
Dikke darm: In wisselende mate krampen en pijn op verschillende locaties. Brijachtige ontlasting afgewisseld met verstopping. Winderigheid.
De kans is groot dat wanneer je stress hebt jouw vertering op een lager pitje is gezet. Daardoor kunnen de darmen het binnengekomen voedsel niet meer goed verwerken. Hierdoor kun je onder andere krampen, wisselende ontlasting en een opgeblazen buik ervaren.
Water, koffie en thee zijn een goede keuze. Omdat vezels vocht binden, kunnen ze namelijk alleen goed hun werk doen als je ook voldoende drinkt. Drink je te weinig, dan kan dat zorgen voor harde en droge ontlasting.
