U moet contact opnemen met uw huisarts als: De steenpuist na enkele weken nog niet opengebroken is en erg pijn doet. Uw huid niet goed geneest. Er meerdere steenpuisten op een plek zitten.
Blijf van de steenpuist af en probeer hem nooit zelf open te maken of uit te knijpen. Wanneer je een steenpuist uitknijpt, kan hij namelijk naar binnen opengaan, waardoor de infectie juist erger kan worden. Als je de steenpuist met rust laat, zal de huid vanzelf openbarsten.
Bel uw huisarts voor een afspraak in 1 van deze situaties: als de steenpuist in uw gezicht zit. als de steenpuist steeds groter wordt of u heeft meer steenpuisten bij elkaar. als de steenpuist niet is genezen na 10 dagen.
De rijping van een steenpuist kan versneld worden door een warm kompres (bijvoorbeeld een in warm water gedrenkte schone doek of pluk verbandwatten) op het ontstoken gebied te leggen, dit werkt bovendien pijnstillend. Was je handen regelmatig met water en zeep. Draag liever geen knellende of schurende kleding.
De plek wordt dikker en is pijnlijk. Middenin de rode zwelling ontstaat een gele puskop. Meestal breekt de steenpuist binnen een week open. Dan komt de pus er vanzelf uit en kan de huid weer genezen.
Een onderhuidse pukkel verdwijnt meestal uit zichzelf, als je het gebied goed schoonhoudt met een reiniger met salicylzuur (tweemaal daags en weer na het zweten en sporten), liever geen make-up draagt (of anders in ieder geval niet-comedogene foundation die de poriën niet verder verstopt) en goed voor jezelf zorgt.
Knijp nooit je steenpuist uit. Niet alleen verhoog je de kans op nieuwe steenpuisten aanzienlijk, je kunt zelfs in hele zeldzame gevallen een bloedvergiftiging oplopen. De bacteriën komen dan in je bloedbaan terecht. Ook krijg je sneller een litteken wanneer je je steenpuist uitknijpt.
Meestal gaat de steenpuist binnen een week open. Dan komt de pus er vanzelf uit.
Niet doen bij een steenpuist
Eventueel aanwezige bacteriën kunnen via de vingers op andere plekken op het lichaam terecht komen. Smeer geen zalfjes op de steenpuist. Laat je lichaam het werk doen. De steenpuist verdwijnt vanzelf.
Een van de ergste dingen die je kunt doen is proberen een onderhuids puistje uit te knijpen of te blijven aanraken. Dat maakt het gebied alleen maar geïrriteerder en kan leiden tot infectie of littekens. Als je je hebt gereinigd en producten hebt aangebracht, moet je het gebied met rust laten.
De steenpuist kan naar binnen opengaan waarna de ontsteking alleen maar erger en groter wordt. – Is de steenpuist erg pijnlijk, heeft u koorts of wordt u ziek, dan moet soms een sneetje in de zwelling worden gemaakt om de pus eruit te laten. Hiervoor moet u naar de huisarts. Ga er niet zelf in prikken of in knijpen.
Die ontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën die in het haarzakje blijven zitten. De huid rondom het haarzakje is rood en gezwollen en vaak komt er een puskop op. Het is ook mogelijk dat er meerde steenpuisten naast elkaar ontstaan. Dat wordt ook wel een negenoog genoemd.
Besmetting kan optreden na kontact met de pus die uit de steenpuist loopt. Het afdekken van de puist in het zwembad is geen oplossing (laat los in het water). In het water is er geen besmettingsgevaar. Tijdens de fase waarbij de puist pus verliest, raden wij het zwemmen af.
Zorg voor een goede hygiëne zodat de kans op verspreiding van de bacteriën zo klein mogelijk is. Houdt de steenpuist en de plek er omheen schoon met water en zeep zolang de puist nog niet opengebroken is. Als de steenpuist wel is opengebroken kun je er een gaasje met betadine op doen.
Een negenoog is een in Nederland gebruikt type verkeerslicht bestemd voor lijnbussen en trams. De negenoog wordt, onder de naam tram/buslicht, besproken in RVV artikel 70. Staat een negenoog bij een busstrook of busbaan, dan geldt hij ook voor andere voertuigen die daar rijden, wat meestal toegestaan is voor taxi's.
Wanneer de infectiehaard zich vanuit het haarzakje uitbreidt naar de omliggende huid en het onderhuids weefsel, dan ontstaat een huidabces of furunkel ('zevenoog'). Een verzameling van meerdere furunkels noemt men een karbonkel ('negenoog').
De puist gaat meestal vanzelf open. Daarna geneest hij. Soms moet de huisarts een sneetje in de puist maken. Soms zijn medicijnen nodig, bijvoorbeeld bij koorts.
U kunt de (doorgebroken) steenpuist en de huid er omheen ontsmetten met povidon-jodium. U voorkomt zo dat de bacterie zich verspreidt en er nieuwe steenpuisten ontstaan. Als de steenpuist niet overgaat of in het gezicht zit, zal de arts meestal een antibioticum om in te nemen voorschrijven, zoals flucloxacilline.
Een abces 'rijpt' uit zichzelf en zal op een gegeven moment vanzelf open kunnen barsten. U kunt een warm kompres op de abces doen, als u merkt dat de plek van het abces erg opgezwollen is. Dit kan de zwelling verminderen en de genezing bevorderen.
Wanneer u uw huid wilt helpen om de druk van de onderhuidse puist af te halen, kunt u ervoor kiezen om met behulp van een naald een gaatje te laten prikken in de verzwakte huid. Wij raden aan om dit door een gekwalificeerde huidpraktijk zoals Cryon, te laten doen.
Hidradenitis suppurativa kan beginnen met één of meer kleine steenpuisten in de liezen, schaamstreek, onder de oksels, in de huidplooien onder de borsten of bij de billen. Deze steenpuisten kunnen heel hardnekkig zijn. Daarnaast treden mogelijk pijn en jeuk op en is het aangedane gebied rood.
De jeuk vermindert snel. Het effect op de roodheid en schilfering merkt u na 2-4 weken.
Ook belangrijk: a;s de pukkel begint te bloeden, is het tijd om te stoppen, en wanneer er alleen vocht uit je pukkel komt, stop je ook. Dan is je pukkel nog niet rijp om uitgeknepen te worden.
De werkzame stof sulfobituminose-Ammonium verzacht de hoornlaag van de huid, waardoor een ontsteking letterlijk uit de huid 'getrokken' wordt. Tevens heeft de Daro Trekzalf een zwak antiseptische werking, welke ervoor zorgt dat de doorbraak van ontstekingen, zoals puisten, wordt ondersteund.
Het smeren met een zalf, waaronder trekzalf, is af te raden. De werkzame stof van trekzalf is ichthammol. Dat remt ontstekingen en vermindert jeuk en schilfering. Uit onderzoek bleek dat ichthammol stoffen bevat die mogelijk kankerverwekkend zijn.
