Een vogel die zicht niet lekker voelt gaat al snel 'dik zitten'. Dik zitten wijst niet op een specifiek ziekte maar meer een teken dat de vogel zich ziek voelt. In deze informatiebrief lichten we dit fenomeen toe. Als vogels 'dik zitten' dan wijst dat bijna altijd op een probleem.
Een vogel in een losse houding is meestal blij en comfortabel in het bijzijn van zijn baasje. Een vogel die zijn hoofd buigt naar zijn baasje, wil graag geaaid worden. Wanneer je vogel stijf zit met geplooide veren kan dit vaker duiden op ongemak of een onplezierige ervaring bij jouw vogel.
Vogels die moeite hebben met ademen gaan met de staart wippen op het ritme van de ademhaling. Ook kan de borstkas heftig meebewegen. In geval van zeer ernstige benauwdheid gaan ze met de snavel open zitten. Dit is het eindstadium van al erg lang ziek zijn!
Vogels vertonen niet dezelfde pijnsymptomen als bijvoorbeeld honden, katten of mensen. Zo schreeuwen ze nooit als pijnreactie en verstijven ze eerder dan dat ze zich verzetten. Het laten zien van zwakte kan in de natuur namelijk je doodvonnis betekenen. Ze ervaren pijn echter wel op dezelfde manier.
Wanneer de vogel bol zit is het verstandig om de vogel vast te pakken en onderaan, bij de buik, het borstbeen te controleren. Wanneer deze veel uitsteekt is de vogel te mager. Wanneer het borstbeen helemaal niet gevoelt wordt, is de vogel te dik.
Dik zitten wijst niet op een specifiek ziekte maar meer een teken dat de vogel zich ziek voelt. In deze informatiebrief lichten we dit fenomeen toe. Als vogels 'dik zitten' dan wijst dat bijna altijd op een probleem. De vogels zitten ineengedoken, zijn inactief en hebben de veren opgezet waardoor ze dikker lijken.
Als mens zijnde gaan we er vaak vanuit dat vogels dezelfde gevoelens als wij hebben en tonen, zoals verdriet, blijdschap enzovoorts. We weten van vogels niet wat ze denken; ze tonen verschillend gedrag wanneer hun kuikens zijn doodgegaan.
Ónze ogen zijn gevoelig voor rood, groen en blauw. Maar met rood, groen en blauw kun je geen UV mengen. De meeste vogels hebben vier soorten kegeltjes: rood, groen, blauw én UV! Zij kunnen dus meer kleuren zien dan wij!
Vooral vogelsoorten die bekendstaan als monogaam en intelligent, zoals papegaaien en parkieten, hebben daar last van. Er ontbreekt wetenschappelijk bewijs dat vogels rouw ervaren. Gedrag dat mensen associëren met rouw zou ook andere oorzaken kunnen hebben.
Leg uw hand in de buurt van de vogelkooi. In het begin zal uw vogel schrikachtig zijn en erg moeten wennen aan uw hand bij de kooi. Plaats uw hand waar de vogel hem goed kan zien. Praat ondertussen tegen uw vogel op een zachte toon om hem te kalmeren en houdt uw hand stil.
Zorg wel dat de vogel ook zelf een koelere plaats kan opzoeken. Geef zieke vogels de beschikking over kleine, lage voer- en waterbakken/ schaaltjes. Deze zijn gemakkelijk te bereiken voor de vogel. Daarnaast kan op deze manier goed in de gaten gehouden worden of de vogel (voldoende) eet.
De bacterie veroorzaakt leverontsteking. Hierdoor worden de vogels sloom, ze stoppen met eten. Ook raken de darmen en alvleesklier ontstoken, hierdoor kunnen de vogels een deel van het voer niet meer goed verteren. Er ontstaat hierdoor geel gekleurde of lichte diarree.
Dit “Head-bobbing” zoals de beweging van de duivenkop officieel heet, heeft te maken met het aan zien komen van gevaar. Bewegingen in de omgeving worden het beste waargenomen wanneer de kop niet beweegt.
Tranen worden meestal gezien als een menselijk fenomeen, als een onderdeel van ons complexe emotionele leven. Maar tranen zijn niet alleen om te huilen. Alle gewervelde dieren, zelfs reptielen en vogels, hebben tranen.
Makkelijke truckjes om mee te beginnen zijn bijvoorbeeld opstappen, afstappen en omdraaien. Maar ook een pootje geven kun je ze leren. Door je vogeltje te belonen met wat lekkers (bijv gierst) en door zelf heel enthousiast te zijn kun je ze van alles leren.
Tropische vogels zoals papegaaien blijken het meest last te hebben van depressies. De antidepressiva worden wel enkel voor de zwaarste gevallen voorgeschreven, vertelt Pizzi. "Eerst veranderen we de omgeving van het dier en proberen we het meer stimuli en speelgoed te geven tegen de verveling.
Liefde volgens vogels
Daarnaast is 90 procent van de vogelsoorten monogaam. Net als bij mensen is die monogamie niet helemaal puur (jep, ook vogels begaan wel eens een slippertje), maar in de basis zoeken de dieren een levenspartner. Vooral duiven zijn heel trouw en loyaal.
“Vogels hebben een heel emotioneel repertoire: ze kunnen ook kwaad worden of enorm angstig zijn. Dat is voor ons soms wat moeilijk te zien, omdat ze geen echte gezichtsuitdrukkingen hebben, zoals wij primaten. Maar de emoties zijn er wel.
Een dode vogel hoeft niet meteen te verwijzen naar de dood. Het zou ook het einde van een moeilijke situatie kunnen betekenen. Ook zou een jong of klein vogeltje op de grond kunnen zeggen dat je je teveel zorgen maakt. Een dode duif kan symbool staan voor een positieve verandering in jezelf.
De voorhersenen staat in verbinding met de hersenschors, dat de ingewikkelde cognitieve functies mogelijk maakt. Bijvoorbeeld het herkennen van patronen en het vooruit denken. Dit is de verklaring voor het cognitieve vermogen van vogels dat niet minder is dan van primaten. Dus ook die van mensen.
Het gehoorbereik van vogels verschilt per soort, maar is vergelijkbaar met dat van mensen (20-20.000 hertz). Vogels kunnen tóch veel beter horen, want ze kunnen beter details onderscheiden (grotere gehoorscherpte). Vogels zijn vooral ontvankelijk voor geluiden die dezelfde toonhoogte hebben als hun eigen geluiden.
Felle kleuren als rood en oranje zullen de meeste vogels mijden omdat ze dat associëren met gevaar.
Dit kan je doen door op een kalmerende toon tegen je vogel te praten. Zorg er ook voor dat je hem niet doet schrikken. Beweeg op een rustige manier als je de vogel benadert en maak geen plotse bewegingen.
En weer andere vogels gaan met vogels van andere soorten op jacht of verdedigen samen hun gedeelde territorium. In de meeste gevallen zijn het echter geen specifieke individuen die met elkaar samenwerken; elke willekeurige vogel van de andere soort is een geschikte partner.
Over de pijnervaring van dieren wordt in de wetenschappelijke wereld druk gediscussieerd. Intuïtief zijn we het erover eens dat 'hogere' diersoorten zoals zoogdieren en vogels wel degelijk pijn voelen: ze likken hun wonden, vermijden pijnlijke situaties en dienen zichzelf pijnstillers toe.
