Zeg tegen de pester dat hij/zij moet ophouden: het is niet grappig. Vraag hulp aan je vriend(inn)en, samen staan jullie nog sterker! Vertel je meester of juf wat je hebt gezien/gehoord. Maak een foto of screenshot als je ziet dat iemand online wordt gepest: het kan helpen als bewijsmateriaal.
Ga eerst in gesprek met zowel de gepeste als met de pester(s). Spreek de pester aan op zijn gedrag en tref sancties. Mocht het niet duidelijk zijn wie de gepeste en/of pester(s) zijn ga dan in gesprek met teams en afdelingen. Als de pester een collega-leidinggevende is, spreek deze dan aan op zijn gedrag.
Help de gepeste:
Spreek in vertrouwen met het gepeste kind. Maak niets openbaar tegen de wil van het kind. Probeer het kind er wel van te overtuigen, dat er IETS moet gebeuren en dat anderen dit dus te weten komen. Bied steun aan het gepeste kind.
Negeer het pesten
Negeren werkt soms heel goed. Pesters vinden het namelijk leuk als je juist wél reageert. Zo weten zij dat het pesten is 'gelukt'. Als ze zien dat jij verdrietig of boos wordt – wat heel begrijpelijk is – krijgen ze het gevoel dat ze macht hebben over jou.
De No Blame-aanpak is een methode waarbij de groep wordt betrokken wanneer je zoekt naar een oplossing. We geloven in deze aanpak omdat de kracht van de groep nooit overschat kan worden, omdat de methode geweldloos is en omdat ze oog heeft voor alle betrokkenen in een pestsituatie.
Pesten, uitschelden, treiteren of negeren, maken je enorm kwaad of verdrietig, maar zijn niet strafbaar. Je kunt dus niet standaard aangifte doen van pesten. Dat kan pas zodra je bedreigd wordt. Ga daarvoor naar het politiebureau bij jou in de buurt.
Sommige kinderen of jongeren gaan pesten omdat zij zelf gepest worden of werden. In de wetenschappelijke literatuur worden zij ook wel 'bully-victims' genoemd. Door zelf te pesten, reageren zij de negatieve emoties van het gepest worden af op anderen of nemen ze wraak.
Voor de meeste kinderen is pesten vooral een manier om meer (sociale) status en aanzien in een groep te verkrijgen. Ook kan pesten kan een manier zijn voor kinderen om te experimenteren met sociale vaardigheden en te testen welke gedrag wel en niet acceptabel is.
Ook kunnen zeer emotioneel ingrijpende gebeurtenissen zoals verwaarlozing, pesten of afwijzing tot een trauma leiden. Dit kan de basis vormen voor een negatief zelfbeeld en persoonlijkheidsproblematiek. In beide gevallen kan er sprake zijn van een posttraumatische stressstoornis, ofwel PTSS.
Als je aangifte doet van pesten
Bijvoorbeeld als je wordt bedreigd of als je wordt geslagen of geschopt. Ook smaad en laster, bijvoorbeeld online, zijn strafbaar. Je kunt hier dus melding of aangifte van doen. Hoe dan ook, praat erover met iemand die je vertrouwt.
Uitsluiting is erger dan pesten!
Jongeren zijn vaker slachtoffer dan ouderen. Zo gaf 4 procent van de 15- tot 18-jarigen in 2021 (ongeveer 28 duizend personen) aan dat zij in de afgelopen twaalf maanden zijn gepest, tegen 1 procent van de 65-plussers. Homo- en biseksuelen zijn vaker slachtoffer van pesten dan heteroseksuelen.
Als je aangifte doet
Wanneer het pesten blijft doorgaan en steeds verdergaat, kan het strafbaar worden. Bijvoorbeeld als je wordt bedreigd of als je wordt geslagen of geschopt. Ook smaad en laster, bijvoorbeeld online, zijn strafbaar.
Pesters zoeken naar iets in een ander waar hij of zij zich zelf voor schaamt of zich onzeker over voelt. Precies op dát punt gaat de pester diep in. Pestgedrag is dus vaak de projectie van de onzekerheid van de pester zelf, aldus psycholoog Lamia.
Ze zijn impulsief, explosief, agressief en bedreigingen van een fysieke aard worden geuit. Egocentrisch, hebben geen voeling met anderen hun emoties. Ze zijn zeer angstig om als een bedrieger te worden ontmaskerd. Zeer bombastisch om incompetentie te maskeren.
Uit onderzoek blijkt dat veel kinderen soms of regelmatig gepest wordt en dat ouders en leerkrachten vaak niet op de hoogte zijn van pestproblematiek. Het hoogtepunt van het aantal pestgevallen ligt bij 9 - 14-jarigen.
Wat is pesten? Pesten is vernederend, vijandig of intimiderend gedrag naar dezelfde persoon of groep. Als slachtoffer kun je je niet goed verweren en de pesters hebben vaak meer macht dan het slachtoffer. Het gedrag herhaalt zich en houdt langere tijd aan.
Fysiek geweld verdient direct sancties en een straf daarmee mag en kan niet gewacht worden om het te behandelen via een pestprotocol want dit is een misdrijf. Misdrijven zijn bijvoorbeeld diefstal, mishandeling en vernieling.
De effecten van pesten kunnen enorm zijn: laag zelfbeeld, angsten, woede en eenzaamheid en het gevoel dat je niet de moeite waard bent. Pesters hebben vaak dezelfde achtergrond: ze handelen uit onzekerheid en hebben het gevoel dat ze iets moeten bewijzen.
Vormen van pesten
Fysiek pesten, bijvoorbeeld: slaan, schoppen, duwen. Materieel pesten, bijvoorbeeld: materiaal van anderen beschadigen of stelen. Sociaal en relationeel pesten, bijvoorbeeld: uitsluiten, roddels of geruchten verspreiden.
De Vijfsporenaanpak is een manier om in scholen en andere instellingen waar kinderen samenkomen het pesten aan te pakken. Deze aanpak richt zich op alle betrokkenen: het gepeste kind, de pesters, de ouders, de klas- of groepsgenoten en de school of het kindercentrum.
Als je op school gepest wordt kun je met je ouders praten, maar ook naar je mentor of de vertrouwenspersoon op school gaan. Samen kunnen jullie een oplossing zoeken. Je ouders kunnen ook een aantal dingen doen om het pesten tegen te gaan, zoals naar de schoolleiding gaan.
Zeg tegen de pester dat hij/zij moet ophouden: het is niet grappig. Vraag hulp aan je vriend(inn)en, samen staan jullie nog sterker! Vertel je meester of juf wat je hebt gezien/gehoord. Maak een foto of screenshot als je ziet dat iemand online wordt gepest: het kan helpen als bewijsmateriaal.
