In de zorg gebruik je verschillende soorten gesprekken. Soms moet je een advies- of slechtnieuwsgesprek voeren met een patiënt en/of de naasten.Maar je kunt ook zelf een functionerings- of beoordelingsgesprek of overleg met collega´s hebben.
In In gesprek met psychose beschrijft psychiater Jules Tielens een manier om wel contact te krijgen en te houden met deze ernstig getroffen mensen. Hij noemt deze techniek de Verbindende Gesprekstechniek. Want succes in de behandeling van deze mensen ligt aan de kwaliteit van het contact.
Motiverende gespreksvoering is een gesprekstechniek die met name in de (verslavings)zorg wordt gebruikt, met als doel om verandering aan te wakkeren. In feite: de persoon tegenover je laten inzien dat hij of zij zijn gedragingen, denkbeelden of leefwijze moet aanpassen.
U ervaart hoe u een goede dialoog kunt krijgen met de ander. U bent zich bewust hoe u richting kunt geven aan het gesprek door te begrijpen waar de ander staat. De nadruk ligt op het herkennen van uw eigen aandeel in de communicatie met de ander, ter voorkoming van misverstanden, weerstand en wellicht een conflict.
Een goed gesprek begin je met een open vraag over het onderwerp. Vervolgens stuur je het gesprek de door jou gewenste richting op met de gesprekstechniek LSD: Luisteren, Samenvatten en Doorvragen.
Het Zorggesprek heeft als doel medewerkers te ontzorgen en te helpen om fit en inzetbaar te blijven. Het past uitstekend in de Wet Verbetering Poortwachter. In tegenstelling tot preventieve gesprekken is er (nog) geen hulpverlening nodig. Een duwtje in de goede richting is voldoende.
In de zorg gebruik je verschillende soorten gesprekken. Soms moet je een advies- of slechtnieuwsgesprek voeren met een patiënt en/of de naasten. Maar je kunt ook zelf een functionerings- of beoordelingsgesprek of overleg met collega´s hebben. De technieken die je hiervoor inzet zijn hetzelfde.
Vaardigheden die tot doel hebben orde en duidelijkheid in een gesprek te bewaken. Voorbeelden zijn het noemen van doelen, het afspreken van een tijdsduur, het handhaven van de structuur van het gesprek, terugkoppelen naar de doelen, de tijd in de gaten houden, samenvatten en afspraken benoemen.
De belangrijkste kenmerken van een goed gesprek zijn: De tijd nemen, contact maken en actief luisteren. Respecteren en verplaatsen in het standpunt van de ander. Gelijkwaardigheid en tweerichtingsverkeer.
Doel van de methode Motiverende gespreksvoering is het op gang brengen van gedragsverandering bij cliënten, via het ontwikkelen van de motivatie. De doelgroep van de methode bestaat uit cliënten die gedragsverandering overwegen of voor wie gedragsverandering kan bijdragen aan het behalen van doelen.
Een dialogische gespreksvoering is er op gericht om het conflict samen te onderzoeken en samen afwegingen en keuzes te maken voor het oplossen van het (arbeids)conflict of (fundamentele) meningsverschil. Het voeren van dialogische gesprekken vergt van de begeleider speciale vaardigheden.
De basisprincipes zijn het tonen van empathie, versterken van ambivalentie bij de patiënt, omgaan met weerstand en versterken van het zelfvertrouwen van de patiënt. Motiverende gespreksvoering bouwt voort op het patiëntgericht adviseren en afstemmen zoals huisartsen dat tijdens hun opleiding leren.
Laten we maar gewoon beginnen met wat gesprekstechnieken op een rijtje zetten waar we hierna in dit artikel dieper op ingaan: Luisteren samenvatten doorvragen. Verbredende vragen/verdiepende vragen. Containerbegrippen.
Van u wordt een actieve houding gevraagd waarbij u ook zelf verantwoordelijkheid draagt voor het behalen van de doelen. Het aantal gesprekken hangt af van de aard en de ernst van de problemen. Meestal zijn 6 à 10 gesprekken voldoende om op eigen kracht weer verder te kunnen.
