Het bloedbeeld bij een acute EBV -infectie is vaak opvallend: meer dan 50% mononucleaire cellen met meer dan 10% atypische lymfocyten. Hetzelfde beeld is echter te zien bij diverse andere infecties (bijvoorbeeld CMV -infectie of rubella) en bij acute lymfoblastaire leukemie.
Epstein-barr-virus (Pfeiffer)
Op de uitslag staan IgG (levenslang, verschijnen kort na IgM) en IgM (aantoonbaar gedurende 4-6 maanden na infectie). IgG positief en IgM negatief: Uit de bloedwaarden blijkt dat je de ziekte van Pfeiffer (Epstein-barr-virus, EBV) in het verleden hebt doorgemaakt.
De huisarts zal in je keel kijken en voelen of de lymfeklieren in je hals opgezet zijn. Bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen. In het bloed worden dan antistoffen aangetroffen tegen het Epstein-Barrvirus. Het is niet mogelijk om op basis van bloedonderzoek iets te zeggen over de ernst en de duur van de ziekte.
Oorzaken van de ziekte van Pfeiffer
De oorzaak van de ziekte is het Epstein Barr-virus (een herpesvirus). Dit vermenigvuldigt zich in de witte bloedlichaampjes, waardoor het uiteindelijk de werking van je immuunsysteem schaadt.
De ziekte van Pfeiffer gaat vanzelf over. Bovendien toont extra bloedonderzoek vaak niets aan terwijl u zich nog ziek kunt voelen. Wij raden u aan om wel contact op te nemen met uw huisarts als: U zich wilt laten testen op Pfeiffer, dit wordt gedaan door middel van een bloedonderzoek.
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Voor het aantonen van een EBV infectie worden 3 bloedtesten gedaan: EBV Epstein-Barr virus IgG antistoffen (oude besmetting) EBV Epstein-Barr virus IgM antistoffen (recente besmetting) EBNA Epstein-Barr virus Nuclear Antigen (Epstein-Barr-NA-IgG)
Ziekte van pfeiffer gevolgen
De meeste klachten verdwijnen vanzelf binnen vijf tot acht weken. Met name de vermoeidheid kan langer aanhouden. Dit kan maanden duren, heeft veel invloed op de dagelijkse activiteiten en kan leiden tot het chronisch vermoeidheidssyndroom. We spreken dan ook van het postviraal syndroom.
Er bestaat momenteel nog geen behandeling die rechtstreeks werkt tegen EBV. Het is aan ons immuunsysteem om de infectie te bestrijden. Wat je wel kunt doen om het immuunsysteem tijdens het genezingsproces te bevorderen, is veel rusten en veel water drinken als je klierkoorts doormaakt.
De ziekte van Pfeiffer ofwel mononucleosis infectiosa, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, is een veelal onschuldig verlopende infectieziekte. 1 Er bestaat echter een aantal minder frequent voorkomende complicaties die aan deze ziekte een ernstig beloop kunnen geven.
Onderzoekers hebben een nieuwe bloedtest ontwikkeld waarmee artsen binnen enkele uren kunnen vaststellen of een hoestende patiënt met koorts een bacteriële of virale infectie heeft. Het is lastig voor artsen om op basis van klachten zelf vast te stellen of hun patiënt een bacteriële infectie of een virusinfectie heeft.
De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Het virus is van mens op mens overdraagbaar. De ziekteverschijnselen hangen sterk af van de leeftijd en zijn onder andere koorts, huiduitslag, keelontsteking en vermoeidheid.
Dit houdt in dat er gekeken wordt of bestanddelen in je bloed binnen vastgestelde grenzen vallen. Als dit niet zo is, dan spreek je van afwijkende bloedwaarden. Je hebt dan een tekort of een overschot aan bepaalde stoffen. Aan de hand van deze waarden, kan de arts vaak de eerste diagnose stellen.
Bij bloedarmoede zit er te weinig hemoglobine in het bloed. Het bloed kan dan te weinig zuurstof naar de lichaamscellen brengen. Dit kan klachten geven, zoals moe zijn, duizeligheid, het gevoel hebben dat u flauwvalt of snel kortademig worden. Bloedarmoede komt bij vrouwen het vaakst door heftig ongesteld zijn.
Heel soms komt het voor dat je nog weken tot maanden erg moe blijft. Helaas is hier niets tegen te doen, behalve rust nemen: antibiotica helpen namelijk niet tegen een virusziekte zoals de ziekte van Pfeiffer.
Gedurende de acute fase bij een primaire EBV infectie, zijn vaak EBV IgG en IgM reeds positief. Terwijl na 4 weken EBV IgM begint te verdwijnen, persisteert EBV IgG levenslang maar de titer daalt. De IgM antistoffen zijn meestal niet meer aantoonbaar na 10 weken.
In het 4e stadium zal het virus het zenuwstelsel aanvallen. Dit kan leiden tot pijnlijke spieren en gewrichten, spierknopen, tintelingen of doofgevoel in handen en voeten, voortdurende vermoeidheid. Ziektes zoals tinnitus, fibromyalgie, reumatische artritis, MS en chronisch vermoeidheid syndroom kunnen dan ontstaan.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
Als eenmaal is aangetoond dat je Pfeiffer hebt, is verdere controle niet nodig. Controle van het bloed heeft geen zin. Je kunt je nog steeds ziek voelen, terwijl het bloed geen afwijkingen meer laat zien. Het komt bijna nooit voor dat iemand na Pfeiffer de ziekte nog een keer krijgt.
Iedereen kan de ziekte van Pfeiffer krijgen. Jonge kinderen en jongeren hebben meer kans om ziek te worden. Soms kan iemand die de ziekte van Pfeiffer heeft gehad, later weer opnieuw klachten krijgen.
Materiaal: serum. Doorlooptijd/uitslag: 2 dagen.
Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Omdat de ziekte door een virus wordt veroorzaakt, hebben antibiotica geen zin. Een keelontsteking kan veel pijn doen. Zorg dan voor goede pijnstilling.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Een hogere uitslag wijst meestal op een infectie, maar komt ook voor bij auto-immuunziekten of een ziekte van het beenmerg.
U ernstige bloedarmoede wanneer u veel van klachten heeft of uw Hb-gehalte lager is dan 6,2.
