Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Een vis kan hooguit tien minuten leven buiten water. Dus langer dan dat is het zeker niet. Maar doorgaans zal hij vrijwel meteen sterven als hij levend door een vogel wordt ingeslikt.
(uitdr.) Het Belang v. Limburg: Jean-Luc Dehaene zal de vis moeten verdrinken. Dit houdt in dat hij heel veel bijkomende zaken op tafel zal leggen zodat elke partij, bij een eventueel akkoord, daarna zal kunnen zeggen dat ze dit en dat allemaal heeft binnengehaald.
Zeevissen drinken voortdurend. Water stroomt binnen door hun bek en hun kieuwen, maar het zee- zout wordt tegengehouden. In één liter zeewa- ter zit vijfendertig gram zout opgelost. In de vis zelf zijn kleine porties zoutoplossing aanwezig in de vorm van lichaamsvochten zoals bloed, lym- fevocht.
Hoe horen vissen? Vissen hebben geen oren. Tenminste, niet van die flappers die je aan de buitenkant kunt zien. Zij detecteren geluid met behulp van het binnenoor en het zijlijnsysteem.
Vissen zijn romantisch
Een groot romantisch gebaar, je maakt er een Vissen erg blij mee. Ze willen zich maar wat graag bijzonder en geliefd voelen door zijn of haar partner. Gelukkig is dit niet enkel een richtingsverkeer, ze zijn zelf ook graag romantisch voor hun partner.
Helaas zijn er nog steeds dierenliefhebbers die moeite hebben om te geloven dat vissen zelfbewust zijn en gevoelens hebben. Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie.
Vissen zwemmen immers in water. Toch hebben zoutwatervissen continu dorst. De concentratie zout in hun lichaam is namelijk veel lager dan die in zee, waardoor ze veel vocht verliezen. Zoutwatervissen moeten dus veel drinken, anders drogen ze uit.
Vissen zijn onderdeel van de gewervelden, oftewel dieren met een inwendig skelet en een wervelkolom. Ze hebben ook een zenuwstelsel en hersenen, zoals ook is te zien in onderstaand fragment van het programma 'De Buitendienst' over pijn bij vissen. Qua hersenen verschillen vissen van de mens.
Vissen houden het graag simpel en hebben een hart met slechts één boezem en één kamer. Hun hart laat bloed rechtstreeks van de kieuwen naar het lichaam stromen, alleen op de terugweg passeert het via het hart.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Een van de belangrijkste dingen om goed in de gaten te houden bij de verzorging van vissen is de waterkwaliteit. Vissen 'gewoon' in het kraanwater laten zwemmen is geen optie. Het water moet aan specifieke eisen voldoen willen de vissen er in kunnen overleven.
De meeste gewervelde dieren – mensen incluis – kunnen maar kort zonder zuurstof. Al na een paar minuten leggen zij het loodje. Heel anders is dat voor de goudvis die dagen- tot maandenlang kan overleven in zuurstofarm water dat schuilgaat onder een bevroren waterspiegel.
Door het kleine wateroppervlakte en het stilstaande water krijgen vissen snel zuurstoftekort. Dit is te herkennen aan de vissen die naar boven gaan, omdat het water bovenin extra zuurstof bevat. Maar wanneer de vis geen kracht meer heeft door het zuurstoftekort zal de vis op de bodem gaan liggen.
Het luchthappen bij vissen wordt veroorzaakt door gebrek aan zuurstof. Als meedere vissen dit gedrag vertonen dan kan je het beste het water verversen. Door de waterverversing los je acuut het probleem van zuurstofgebrek op, dit is een tijdelijk oplossing.
Karpers laten een 'boertje'
Hij vervolgt: “Daarnaast springen ze om hun zwemblaas snel te kunnen ontluchten via hun slokdarm waarbij ze dus als het ware een boertje laten. De zwemblaas reguleert hoe diep een vis zwemt. Het werkt als een soort uitbalanceren van het drijfvermogen.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Lange tijd was de heersende gedachte dat we ons daar vooral geen zorgen over hoeven te maken, want vissen zouden niets voelen. Althans, niet zoiets menselijks als 'pijn'. Maar daar komt de wetenschap nu op terug. Uit steeds meer onderzoek blijkt namelijk dat vissen wel degelijk een vorm van pijn kunnen ervaren.
Het geheugen van een vis
Die blijken veel beter te zijn dan de meeste mensen denken. Je hoort weleens dat vissen een geheugen van 2 seconden hebben, maar niets is minder waar: hun langetermijngeheugen is goed ontwikkeld. Ook kunnen ze nieuwe dingen leren.
Vissen slapen niet met hun ogen dicht maar met hun halve hersenhelft die in slaap gaat. Motorieke functies blijven aan staan maar de vis wordt wel wat slomer. Elk schokje of licht kan er voor zorgen dat de vis weer wakker schrikt. De vissen gaan lager en rustiger zwemmen als ze gaan slapen.
Een zoetwatervis is juist zouter dan zijn omgeving en neemt via zijn kieuwen al veel water op. Om te voorkomen dat de vissen opzwellen, moeten ze zorgen dat ze dat water weer kwijtraken. Daarom plassen zoetwatervissen veel. De vissen hebben een opening, een cloaca, waar plas en poep uitkomt.
Met andere woorden, vissen braken wel bij inname van giftige stoffen, maar doen dit niet standaard bij blootstelling aan onverwachte felle bewegingen. Geven ze toch over bijvoorbeeld tijdens een transport, lijkt veeleer stress aan de basis te liggen.
Als je met Vissen flirt, kunnen ze gaan stralen en hun affectie voor jou tonen. Ook kunnen ze soms zo vrolijk en lief doen dat je je afvraagt of ze misschien iets gebruikt hebben. Tijdens een gesprek zijn ze soms overdreven positief.
“Of je vis depressief is, kan je niet echt weten” zegt biologe Gudrun De Boeck van de Universiteit Antwerpen “maar wel kan je zien of hij zich goed of niet goed voelt.” Een vis die niet lekker in zijn vissenvel zit, zweeft bijvoorbeeld net boven de bodem en beweegt weinig.
Vissen hebben een beter geheugen dan gedacht wordt
Uit deze onderzoeken blijkt dat de diertjes zich dingen kunnen herinneren, zelfs van meer dan drie maanden geleden. Zo toont onderzoek aan dat goudvissen meer overeenkomsten tonen met zoogdieren dan aanvankelijk gedacht werd.
